ახალი ამბები
19-წლის გიდი სტალინის მუზეუმს დაემშვიდობა
,,გახდა 6 საათი, დაიკეტა ი.სტალინის მუზეუმი, დაიკეტა კარი დროებით, თუმცა ჩემთვის სულ.. დავტოვე სამსახური ნებითა ჩემითა. კარგი, მეტიც მშვენიერი თითქმის ერთი წელი მქონდა მუზეუმში." - წერს დავით ილურიძე, რომელმაც საბჭოთა ბელადის სახლ-მუზეუმში დაახლოებით 1 წელი იმუშავა.

19-წლის სტუდენტი, რომელიც სტალინის საზლ-მუზეუმში გიდად მუშაობდა, ახალი გამოწვევისთვის ემზადება. ილიაუნის კონომცოდნეობის ფაკულტეტის მეორე კურსის სტუდენტი ახალ სამსახურს ეძებს.

"მუზეუმში გასაუბრებაზე მივედი, მკითხეს, ენები თუ ვიცოდი. რადგან რუსულს და ინგლისურს კარგად ვფლობ. სტაჟირება გამატარეს ერთი თვე და მუშაობაც დავიწყე. ვიზიტორებს, სტალინის შესახებ, ყველაფერს ვუყვებოდი, რაც ექსპოზიციის მიხედვით და გაიდლაინის საშუალებით იყო განსაზღვრული. ძირითადად ინგლისურენოვან ტურისტებთან მიწევდა ურთიერთობა, თუმცა თუ რუსულად მკითხავდნენ იმათაც ვპასუხდობდი" - ამბობს დავბით ილურიძე.

სტუდენტი საბჭოთა ბელადის შესახებ სხვადასხვა ლიტერატურას ეცნობოდა. 

"სტალინზე ყველა ისტორია უნდა გცოდნოდა, სრული ლიტერატურა წავიკითხე, რაც სტალინს ეხებოდა. ეს იმიტომ, რომ ჩემი, როგორც გიდის მუშაობა, ტურისტებს მოწონებოდათ. ერთხელ ვიზიტორებთან შელაპარაკებაც კი მომივიდა. ტურისტთა ჯგუფი ინგლისიდან მიმტკიცებდა, რომ სტალინს 5 ცოლი ჰყავდა. " - იხსენებს სტუდენტი.

დავით ილურიძე  ამბობს, რომ გიდის პროფესია საინტერესოა და ადამიანებთან ურთიერთობა ასწავლა.

,,შეიძლება კარგი გიდი არ ვიყავი, თუმცა ის ვიცი, რომ ჩემი ტურისტების(რომლებიც მყავდა და "ლექციას" ვუტარებდი სტალინზე) უმეტესობა დარჩა კმაყოფილი ჩემით. იყო ოვაციები "ლექციის" დასრულებისას, იყო მხურვალე ტაში, იყო მადლობები, იყო ჩემთან სურათების გადაღება, იყო "სელფებიც" კი, იყო ცალკე სამახსოვროდ მხოლოდ ჩემთვის გადაღებული სურათები. ეს ყველაფერი დიდ სიამოვნებას მაძლევდა. იყო ასევე პროვოკაციები მასიურად, თუმცა მხოლოდ ერთხელ ავყევი (ამიყოლიეს) და გამანადგურეს. იყო კარგი იყო, ცოტა ცუდი. უდიდესი გამოცდილება მივიღე აქ! მარტივი არაა დაუდგე ჯგუფს და ჩაუტარო "ლექცია", იმ ადამიანზე რომელსაც მთელი მსოფლიო ვერ იტანს. თუმცა ვამაყობ იმით, რომ შევძელო გავმკლავებოდი 70იან, 60იან და უფრო მცირე ჯგუფებსაც(პროვოკატორებს) ეს მცირეა რაც მუზეუმში გადამხდა. არასდროს დამავიწყდება დამლაგებლების ოთახში გატარებული დრო! იქ სიცილი, იქაური სითბო. საათობით შემიძლია ვისაუბრო მუზეუმში გატარებულ დროზე." - აღნიშნავს სტუდენტი.


Print

სტატიის გამოყენების პირობები