84-წლის ასაკში გარდაიცვალა, მწერალი, ჟურნალისტი, პუბლიცისტი ზაურ
წაქაძე, რომელოც ბოლო წლებში გორის მუნიციპალიტეტის სოფელ ფხვენისში
ცხოვრობდა.
ის წარმოშობით დასავლეთ საქართველოდანაა, თუმცა ცხოვრების
მნიშვნელოვანი წლები, შიდა ქართლში გაატარა.
"სვირი, ბრეგოულა, აჯამეთის ტყე, ნიყვი, ყვირილა, ქუთაისი, რიონი,
თენებოურის დიდებული მწვერვალი, საიდანაც კოლხეთის დაბლობი მთლიანად
ჩანს _ ეს ჩემი დაბადების ადგილია. არასოდეს მინდოდა წამოვსულიყავი
იქიდან. შემდეგ? შემდეგ შექმნილი გარემოების მიზეზით, ქართლში დავრჩი.
უკანასკნელი ათი წელია, ფხვენისში ვცხოვრობ. სოფელი ჩემი სიზმრების
სამყაროა, რომელსაც სიკვდილამდე არ მოვშორდები." - ასე უთხრა ,,გორის
მაცნეს'' ჟურნალისტს ზაურ წაქაძემ 2014 წელს.
ეს ის გაზეთია, რომელსაც მანამდე ,,გორის მოამბე'' ერქვა.
იყო სცენის მუშაც, პედაგოგიც, გაზეთ ,,გამარჯვების'' ლიტერატურული
მუშაკიც, სოფლის მეურნეობის განყოფილების გამგეც... მერე ,,პარტიულ
ცხოვრებაში' ჩაბმაც მოუხდა. დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ,
1994 წელს, გაზეთი ,,გორის მოამბე'' დაარსა.
"გაზეთის დაარსების იდეა 1994 წელს გაჩნდა. მახსოვს, წკრიალაშვილმა და
ხაჩიურმა (ზურაბ წკრიალაშვილი _ გორის იმჟამინდელი გამგებელი; თემურ
ხაჩიური _ იმჟამად, გამგებლის მოადგილე) მითხრეს, ჩვენთან ურთიერთობის
დამყარებას არცერთი გაზეთი აპირებს, რატომღაც მონსტრებად მივაჩნივართ
და გვინდა, ჩვენი გაზეთი გვქონდესო. იმ პერიოდში, უკვე არსებობდა
გაზეთი "გორი," ამიტომ, სხვა გამოცემის გამოსვლა, ახალი სიტყვის თქმა
ნამდვილად ადვილი არ იქნებოდა, შეეხება გაზეთის სახელწოდებას,
რამდენიმე ვერსია გვქონდა შეთავაზებული, თვითონ კი, "გორის მოამბე"
ისურვეს. მართალია, გაზეთს, სახელწოდებასთან ერთად, მითითებული
ჰქონდა, რომ გამგეობის დაქვემდებარებაში იყო, მაგრამ რაც გვინდოდა,
მაინც იმას ვბეჭდავდით და უკან არაფერზე ვიხევდით. განა ვინმეს
ვაკრიტიკებდით მასალებში, უბრალოდ, თავიდან ბოლომდე, ქალაქის რეალური
ცხოვრება იყო ასახული. ვაშუქებდით ყველაფერს, გამგეობის სხდომებიდან
დაწყებული, აუქციონებით დამთავრებული. ხალხიც, ასე თუ ისე,
კითხულობდა." - ამბობდა ზაურ წაქაძე ,,გორის მაცნესთვის'' მიცემულ
ინტერვიუში.
ასე, კითხვა-კითხვასა და ნდობის მოპოვების ძიებაში, გაზეთის გვერდების
რაოდენობა ექვსიდან თორმეტამდე ასულა. `გორის მოამბეს~ გამოცემაზე,
ექვსი თანამშრომელი მუშაობდა. ნაკლებადმორჩილ რედაქტორს, გაზეთში
საქმიანობამ, საკმაოდ, ბევრი მტერი გაუჩინა. რასაც, ოპოზიციური
მედიასაშუალებების მხრიდან, სასამართლოში ჩივილიც კი მოჰყვა, იმ
მოტივით, რომ წაქაძე, მათ, საჯაროდ აკრიტიკებდა. ასე, დავასა და
კონკურენციაში, 11 წელი გავიდა და გამოცემის ხელმძღვანელი, უკვე,
ხელისუფლებასაც აღარ მოუვიდა თვალში...
2006-2007 წლებში ურთიერთობა დაეძაბა ადგილობრივ ხელისუფლებასთან:
,,ჩემი რედაქტორობით გამოცემულ ბოლო ნომერში, პრეზიდენტისადმი
მიწერილი წერილი დაიბეჭდა. გაზეთი, მაშინდელი ხელისუფლების
დამქაშებმა, გავრცელებამდე დამიწვეს. მომდევნო 4 თვის განმავლობაში,
"გორის მოამბე" აღარ გამოსულა.'' - იხსენებდა ზაურ წაქაძე.
სტატიის გამოყენების პირობები