24 წლის სპორტსმენი, სათემოდან გორში ყოველ მეორე დღეს დადის.
გიორგი საზოგადოებრივი ტრანსპორტით გადაადგილდება და წუხს, რომ
მისთვის ასე სიარული მოუხერხებელია.
„ ძნელია როცა დარბაზიდან დაღლილი გამოდიხარ და ისევ სამარშუტო ტაქსით
გიწევს სახლში დაბრუნება. მაგრამ მაინც არ ვნებდები. სირთულე
ყოველთვის მეტ ძალას მაძლევს. სპორტით ბავშვობიდან ვიყავი
დაინტერესებული. აქტიურად 2019 წელს ჩავერთე, როცა მკლავჭდზე
მივედი. მალევე საქართველოს ჩემპიონატზე ვიასპარეზე, სადაც ოქროს
მედალი ავიღე. ამ ყველაფერმა განაპირობა ჩემი პროფესიონალურ სპორტში
ჩართვა. ძალიან დიდი სტიმული მომეცა და ვარჯიში უფრო შემართებით
დავიწყე. შემდეგ კოვიდმა ყველაფერი გააჩერა, მათ შორის ჩვენი ნაკრებიც
თუმცა მე ვარჯიში არასდროს შემიწყვეტია. დარბაზები, რომ დაიკეტა მე
სახლში ვვარჯიშობდი, რაშიც მეგობრები და ოჯახისწევრები
მეხმარებოდნენ.“-ამბობს გიორგი ფარეხელაშვილი
მკლავჭიდელი ფიქრობს, რომ პარასპორცმენები ხელშეწყობის პირობებში უფრო
მეტ შედეგს დადებდნენ, რაც სამწუხაროდ ამ ეტაპზე არ აქვთ.
„ ვთვლი, რომ პარასპორტის განვითარებისთვის საჭიროა მეტი მონდომებული
პარასპორტსმენი და რაც ყველაზე მთავარია პარასპორტსმენებისთვის
განკუთვნილი ინვენტარი, რაც ნაკლებად არის გორის დარბაზში. არ გვაქვს
მჯდომარე კატეგორიისთვის განკუთვნილი მაგიდები, ამიტომ ძალიან უჭირთ
ვარჯიში ეტლით მოსარგებლე სპორტსმენებს.“-აღნიშნავს პარასპორტსმენი
გიორგი ფარეხელაშვილი.
სტატიის გამოყენების პირობები