თინათინ ქვრივიშვილი, ახლა, იაკობ გოგებაშვილის სახელობის კერძო
სკოლაში პედაგოგად მუშაობს. 9-წლის წინ, ის დიდი ლიახვის ხეობის სოფელ
ქურთას საჯარო სკოლის დირექტორი იყო. მეათე შემოდგომაა, რაც ქურთას
საჯარო სკოლაში ახალი სასწავლო წელს ვერ ზეიმობენ. სკოლის ტერიტორია
ამჟამად ცარიელია. აგვისტოს ომის დროს, ჯერ გაიძარცვა, შემდეგ
დაწვეს.
,,დეტალები კარგად მახსოვს. ქართული ცეკვით ვიწყებდით და მტრედების
გაშვებით ვამთავრებდით, ბიოლოგიის მასწავლებელს, ჩემს უსაყვარლეს
მელანო ჭულუხაძეს უნდა ეცეკვა, ეჰ, რამდენი ტკბილი მოგონება დამრჩა,
ცრემლების გარეშე ვერ ვიხსენებ. სკოლის გასაღები ჩანთაში მქონდა სულ,
მე ხეობას არასოდეს ვტოვებდი, როგორი დაძაბული სიტუაციაც არ უნდა
ყოფილიყო, შვილები გამყავდა, მე კი არ ვტოვებდი ხეობას, 8-ში საღამოს
გამოვედი, ტელევიზიით აცხადებდნენ ჩვენი თვითმფრინავები დაფრინავენო,
ეზოში გამოვედით მე და ჩემი მეზობლები, ამ დროს ბომბი ჩემი ბაღის
ბოლოში დაეცა, სახლის ყველა მინა ჩაიმსხვრა, შევვარდი დავტაცე ჩანთას
ხელი, გაგიკვირდებათ და სურათები ჩავყარე მხოლოდ და დავტოვე ხეობა,
მაგრამ ჩემი გულიდღესაც იქ არის.“
- იხსენებს თინათინ ქვრივიშვილი.
ის სკოლაში 1995 წლიდან მუშაობდა. ჯერ ქართული ენისა და ლიტერატურის
მასწავლებელი, მოგვიანებით კი, დირექტორის მოადგილე გახდა კლასგარეშე
და სკოლისგარეშე მუშაობის დარგში. პარალელურად, ქურთას თემის
განათლების პროფკავშირის თავმჯდომარე იყო და ომამდე, ბოლო ერთი წლის
მანძილზე, პედაგოგად მუშაობის 30 წლიანი სტაჟით სკოლის დირექტორი
გახდა.
,,ჩემი სკოლა მეორე ოჯახი იყო ჩემთვის, იმ სკოლით ვცოცხლობდი,
მენატრება ჩემი ხეობა, ჩემი სკოლა, პედაგოგები და პერსონალი,
საგულდაგულოდ ვინახავ გასაღებს, რომელიც ქურთის სკოლის ყოფილმა
დირექტორმა ელისო ბასიშვილმა სიყვარულით გადმომცა, ვინახავ და
ვუფრთხილდები, ის ფასდაუდებელია ჩემთვის“ - ამბობს თინათინ
ქვრივიშვილი.
2008 წელს,
მთელი ზაფხული მან და მისმა კოლეგებმა სკოლაში გაატარეს.
მიმდინარეობდა სარემონტო სამუშაოები, გააკეთეს კლას - კაბინეტები,
სააქტო დარბაზი, სექტემბრიდან გახანგრძლივებული ჯგუფის გახსნას
გეგმავდნენ, მოაწყეს ბიბლიოთეკა თავისი სამკითხველო დარბაზით,
გაალამაზეს ეზო, სველი წერტილები მეორე სართულზე აიტანეს, ეზოში ჭა
გათხარეს.
ქურთას სკოლაში, ბოლოს, 2008 წლის 5 აგვისტოს იყო. მიუხედავად
დაძაბული ვითარებისა, პირველი სექტემბრისთვის მაინც ემზადებოდა და
ახალი სასწავლო წლის გრანდიოზულად გახსნას გეგმავდა.
თინათინ ქვრივიშვილმა გვითხრა, რომ ომის შემდეგ ქურთას სახელობის
სკოლის გახსნას თბილისში გეგმავდა. იგივე მოსწავლეებითა და
პედაგოგებით, რომლებსაც წინასწარ შეუთანხმდა ამ იდეის შესახებ, თუმცა
როგორც თავად იხსენებს, მაშინდელმა განათლების სამინისტრომ ამის
ნებართვა არ მისცა
სტატიის გამოყენების პირობები