საქართველოში ძირითადად არსებობს საცხოვრისების გათბობის ორი სისტემა:
გათბობის ინდივიდუალური ცენტრალური სისტემა, რომლისთვისაც გამოიყენება
ბუნებრივი გაზი, მეორე კი, ყველაზე გავრცელებული ფორმა - გათბობის
ინდივიდუალური საშუალებები, რომლისთვისაც გამოიყენება როგორც
ბუნებრივი გაზი, ისე ელექტროენერგია, შეშა, სასოფლო-სამეურნეო
ნარჩენები, მყარი ან თხევადი საწვავი.
სტატისტიკის ეროვნული სააგენტოს კვლევის შედეგების საცხოვრისების
უდიდეს ნაწილში (88,3%) გათბობისთვის გამოიყენება გათბობის
ინდივიდუალური საშუალებები (ელექტროენერგია, ბუნებრივი გაზი, შეშა და
სხვა), ხოლო საცხოვრისების 1,2% გათბობის გარეშეა.
აქედან, გათბობის ინდივიდუალურ საშუალებებს შორის მოხმარებული
ენერგორესურსებიდან შინამეურნეობების 44,5% იყენებს ბუნებრივ გაზს,
ხოლო 45,8% - შეშას და სასოფლო-სამეურნეო ნარჩენებს, რაც შეეხება
ელექტროენერგიას მას გასათბობად შინამეურნეობების 6,4% იყნებს.
რაც შეეხება გათბობის ცენტრალურ სისტემებს, ბუნებრივ გაზზე მომუშავე
ამ სისტემას იყენებს შინამეურნეობების 10,5%. აღნიშნული მაჩვენებელი
გაცილებით მაღალია საქალაქო დასახლებაში (17,1%), ხოლო სასოფლო
დასახლებაში 1,6%-ის ფარგლებშია.
გამოკვლევის შედეგების მიხედვით, ქურებში საჭმლის მომზადებისათვის
შინამეურნეობების ნახევარზე მეტი (52,8%) იყენებს ბუნებრივ გაზს (მათ
შორის, ქალაქად - 77,8%, ხოლო სოფლად - 27,8%).
რაც შეეხება შეშას და ნარჩენებს, საჭმლის მოსამზადებლად მას 24,6%
იყენებს.
თხევად გაზს 16,7%, ხოლო ელექტროენერგიას იყენებს შინამეურნეობების
5,7%.
სტატიის გამოყენების პირობები