2008 წლის 15 აგვისტოს ე.წ. სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკის დე ფაქტო პრეზიდენტი ედუარდ კოკოითი გაზეთ "კომერსანტის" ჟურნალისტის კითხვაზე "რა ხდება ამჟამად ქართული ანკლავების ტერიტორიაზე?" აცხადებდა: "არაფერი, ყველაფერი დაინგრა, სამხრეთ ოსეთის საზღვრები დადგენილია".

იქვე, იმავე ინტერვიუში, იგი დაჟინებით იმეორებდა, "ჩვენ არ ვაპირებთ, ვინმე ოდესმე უკან დავაბრუნოთ. საქართველოდან დაახლოებით 18 ათასი ოსი დევნილია ამჟამად ჩრდილოეთ ოსეთში და სწორედ ისინი უნდა დაბრუნდნენ სამხრეთ ოსეთში".

ეს არ იყო დე ფაქტო პრეზიდენტის, ედუარდ კოკოითისა და, ზოგადად, სამხრეთ ოსეთის დე ფაქტო ხელისუფლების წარმომადგენელთა ერთადერთი განცხადება. ისინი რეგულარულად და ნებაყოფლობით ამცნობდნენ მსოფლიოს მათ მიერ მიღებული გადაწყვეტილების შესახებ "გაენადგურებინათ სამოქალაქო მოსახლეობის საცხოვრებლები, რათა ხელი შეეშალათ ეთნიკურად ქართული მოსახლეობის დაბრუნებისათვის".

2008 წლის 19 აგვისტოს ამერიკული გამოცემა "USA Today იუწყებოდა ედუარდ კოკოითის განცხადებების შესახებ. "თავს ნუ შეიწუხებენ ქართველები უკან დაბრუნებით. მათი სოფლები ეთნიკურ ოსებს უნდა გადავცეთ".

"ყველაფერი დაინგრა, სამხრეთ ოსეთის საზღვრები დადგენილია."

"ჩვენ არ ვაპირებთ, ვინმე ოდესმე უკან დავაბრუნოთ."

"სამხრეთ ოსეთში ქართული ანკლავები ლიკვიდირებულია. სოფლები კეხვი და თამარაშენი, სამხედრო ოპერაციის შედეგად ახლა სრულიად განადგურებულია."
ედუარდ კოკოითი "Коммерсантъ", 15 აგვისტო, 2008

2008 წლის 22 აგვისტოს რუსულ გამოცემა "Комсомольская Правда"-სათვის მიცემულ ინტერვიუში, დე ფაქტო ხელისუფლების პარლამენტის თავმჯდომარე ზნაურ გასიევი აღიარებს ეთნიკურ წმენდას, თუმცა იმავდროულად ცდილობს მისი გარდაუვალობის დამტკიცებას:

"ომი აღარ იქნება... ჩვენ სასტიკი ქმედება ჩავიდინეთ, ვიცი. მაგრამ ქართველები აქ აღარ დაბრუნდებიან. ჩვენ გადავწვით მათი ყველა სახლი ანკლავების ტერიტორიაზე. სხვა გზა არ არსებობდა, რომ ომი შეგვეჩერებინა და კვანძი გაგვეხსნა".

იმავე დღეს, 2008 წლის 22 აგვისტოს, რუსული სააგენტო "რეგნუმ.რუ" ბეჭდავს ედუარდ კოკოითის მორიგ ინტერვიუს, სადაც მისი განწყობა ერთი მისხლითაც არ არის შეცვლილი – "სამხრეთ ოსეთში არსებული ქართული ანკლავები ლიკვიდირებულია. სოფლები კეხვი და თამარაშენი, რომლებიც უკონტროლო იყო (სამხრეთ ოსეთის სეპარატისტული ხელისუფლების მხრიდან), სამხედრო ოპერაციის შედეგად ახლა სრულიად განადგურებულია".

მოგვიანებით ეუთოს ადამიანის უფლებათა მდგომარეობის დამდგენ სპეციალურ მისიას (OSCE/ODIHR HRAM), რომელიც საომარი მოქმედებების დასრულების შემდეგ კონფლიქტის ზონაში იმყოფებოდა, სამხრეთ ოსეთის დე ფაქტო მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილემ, ელეონორა ბედოევამ ინტერვიუში განუცხადა:

"თუკი ქართველი, რომელიც რჩება სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე, ვერ გაამართლებს ჩვენს მოლოდინს, მათ განვდევნით... მე არ მჭირდება ქართველების დაბრუნება ჩრდილოეთის სოფლებში თამარაშენსა და სხვებში, და მათ ამის შესაძლებელობა არ ექნებათ".

გარდა ამისა, 2008 წლის 13 აგვისტოს, მაშინ ჯერ კიდევ სამხრეთ ოსეთის უშიშროების საბჭოს ხელმძღვანელი ანატოლი ბარანკიევიჩი, რუსული გამოცემა "Российская газета"-ს ჟურნალისტთან აღიარებს მათთვის წაყენებულ ბრალდებებს ქართველთა ქონების განადგურებისა და მოროდიორობის შესახებ, მაგრამ იქვე საკუთარი ქმედებების გასამართლებლად დასძენს: "ომი ომია"

საკუთარი მოქმედებების გამართლების კიდევ ერთი ქრესტომათიული მცდელობაა სამხრეთ ოსეთის პრესისა და ინფორმაციის კომიტეტის ხელმძღვანელის, ირინა გაგლოევას ინტერვიუ რუსეთის ადამიანის უფლებათა ცენტრ "მემორიალისათვის". ქალბატონი გაგლოევა შეეცადა აეხსნა და გაემართლებინა ქართულ სოფლებში განხორციელებული ძალადობა:

"ისინი თბილისთან და ქართველ სამხედროებთან თანამშრომლობდნენ – განსხვავებით იმ ქართული სოფლებისაგან, რომლებიც ოსური ადმინისტრაციის კონტროლის ქვეშ იყო – და ამიტომ, მათ მიიღეს ზუსტად ის, რისთვისაც ბოლო 18 წლის განმავლობაში თავად ემზადებოდნენ".

საერთაშორისო უფლებადაცვითი ორგანიზაცია (OSCE/ODIHR HRAM),-ის წარმომადგენლის ანა ნეისტატმა 2008 წლის 14 აგვისტოს ბრიტანული გაზეთისათვის "გარდიანი", რომელიც შემდეგ ორგანიზაციის ანგარიშშიც აისახა: "იმ სოფლებში (იგულისხმება ქართული სოფლები) სახლების განადგურება, გარკვეულწილად, რუსეთის მასობრივი პროპაგანდის მანქანის დამსახურებაცაა, რომელიც გამუდმებით ახსენებდა გენოციდს და მსხვერპლს აზვიადებდა. შემდგომში სწორედ ეს გამოიყენებოდა ანგარიშსწორების არგუმენტად". უფლებადაცვითი ორგანიზაციები არ იყვნენ ერთადერთი, ვინც აგვისტოს ომის დროს ქართულ სოფლებში ჩადენილ სისასტიკეს, ქართველების მიერ არ მომხდარი ¬"გენოციდს" ჩადენისათვის ანგარიშსწორებას უკავშირებდა. ჩვენ მიერ დევნილებთან საუბრების დროს ამგვარ მსჯელობასა და არგუმენტს ხშირად მოისმენდით. ერთ-ერთი ასეთი სოფელ ზემო ხვითის მცხოვრები თამაზ გოგიშილ¬ც¬ა, რომელსაც კარგად ახსოვს მის სოფელში შესული ოსების ბრალდებები. "ოსები დამტვრეული ქართულით გველაპარაკებოდნენ, დასახვრეტები ხართ, თქვენებმა 12 წლის ბავშვები ჩაგვიხოცეს ცხინვალშიო".