Статьятæ
"Æскъола куы фæдæн, раст йеуæд уыдис демократийы
05:04 / 19.08.2022
Хъæуы астæу æввахсæй-æввахсмæ æппæт хъæуы
16:48 / 11.11.2022
Земфирæ, Зинæ æмæ Изо уыцы рæстæджы райгуырдысты, кæд Бордзомæй Гудзаргоммæ
16:55 / 13.11.2022
Сæрды ам уæ бон нæ æсуыдзæн равзарат чи бынæттон
23:29 / 20.11.2022
Турманты Валийайы хæдзар Суканатубаны хъæуы къуымтæй сæ рæсугъддæр
02:10 / 26.11.2022
Къæлиндар
«« Абҵaрa 2025 »»
п в с ч п с в
2728293031 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
ახალი ამბები
აღდგომა დევნილებისთვის
მე-10 წელია დიდი და პატარა ლიახვის, ასევე, ფრონეს ხეობიდან დევნილები აღდგომის სადღესასწაულო დღეებს კოტეჯებში ხვდებიან. მათი წინაპრების საფლავები ოკუპირებულ ტერიტორიაზეა მოქცეული, სადაც შესვლის უფლებას არ აძლევენ. მათ შორის შოთა და მზაღო შერაზადაშვილები არიან, ისინი ამჟამად თელიანის დასახლებაში ცხოვრობენ.

ისინი 2008 წლის აგვისტოს ომამდე სოფელ ხეითში ცხოვრობდნენ. ეს სოფელი ცხინვალიდან 3 კმ მანძილზე მდებარეობს. ომის დროს დაიცალა. საცხოვრებელი სახლები დაწვეს. ხეითიდან დევნილებმა არ იციან, ამჟამად, რა მდგომარეობაშია მათი წინაპრების საფლავები.

შოთა შერაზადაშვილის გარდაცვლილი მშობლები და დედმამიშვილები ხეითის სასაფლაოაზეა დაკრძალული. ომამდე ყოველ აღდგომას ის მათ საფლავებთან მიდიოდა.

,,აღდგომას შვილიშვილები მესტუმრებიან. მათ წითელ კვერცხებს და პასკას დავახვრედრებთ. მცირე სუფრას გავშლით და გარდაცვლილების შესანდობარს ვიტყვით,“ - ამბობს მზაღო შერაზადაშვილი. დარწმუნებულია, რომ წლების შემდეგ, შთამომავლები აუცილებლად დაბრუნდებიან ხეითში.

,,რა დროც არ უნდა გავიდეს, ჩვენი შთამომავლები აუცილებლად დაბრუნდებიან სოფელში.“ - აცხადებს მზაღო შერაზადაშვილი.

მისმა მეუღლემ, შოთა შერაზადაშვილმა სოფელი 2008 წლის 17 აგვისტოს დატოვა. იხსენებს, რომ ომის დაწყების დროს, 9 აგვისტოს მაინც დაბრუნდა სოფელში. ,,როცა დაიწყეს საცხოვრებელი სახლების ძარცვა, ნაკვეთებში ვიმალებოდი. სახლიდან რაც შევძელი, ბაღებში გავიტანე და გადამალვა ვცადე. მაგრამ, ამას აზრი აღარ ჰქონდა. დაიწყეს სახლების დაწვა. 17 აგვისტოს წვერიახოს მთიდან გადმოვედი. ჩემ უკან ვხედავდი, როგორ წვავდნენ სახლებს. ახლაც თვალწინ მიდგას ეს სურათი და მას შემდეგ აღარც ვარ კარგად" - იხსენებს შოთა შერაზადაშვილი.

ავტორი: თათია გოლოშვილი.


Print Email
FaceBook Twitter

Ацы фарсыл рапарахатгонд æрмæджытæ ирон æвзагмæ тæлмацгонд æрцыдысты Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты минис¬трады финансон æххуысæй. Уыдоны мидис æнæхъæнæй авторы бæрндзинад у æмæ ницæй тыххæй нæй гæнæн æркаст цæуой куыд Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты министрады æмæ, иумæйагæй, баиугонд паддзахады хицауады, позицийы равдыстдзинад.
Materials published on this web-site are translated into Ossetian language with financial support of Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland. Their content is the sole responsibility of the author and can under no circumstances be regarded as reflecting the position of the Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland or more generally that of the United Kingdom Government.