|
,,42 წელი დასავლეთ საქართველოში ვიცხოვრეთ. ჩემი მშობლები რომ დაიღუპნენ, 21 წლის წინ, ფხვენისში გადმოვედით, შვილები დასავლეთში დარჩნენ" - გვიყვება ქსენია ნარიაშვილი. მოხუცი ცოლ-ქმრის შემოსავალი პენსიებია და იმით ფქვილს ყიდულობენ.
,,პურის ყიდვა ძვირი ჯდება, ამიტომ გამოცხობა მირჩევნია. პენსია არ გვეყოფა, იმიტომ, რომ წამლების ყიდვაც მიწევს. აგერ დღეს დილითაც წნევა მქონდა. არ შემეძლო გამოცხობა, მაგრამ ხვალ ყურძენი უნდა მოვკრიფოთ და პური დაგვჭირდება" - აგრძელებს საუბარს ქსენია ნარიაშვილი.
ამ დროს ეზოს გარეთ ნოშრევან ნარიაშვილი წუხს, რომ მისი სახლის გვერდით გამავალ ვიწრო გზაზე გაუვალი ტალახია:
,,მასწავლებლები და ბავშვები ამ ტალახიან გზაზე დადიან სკოლაში" - გვითხრა ნოშრევან ნარიაშვილმა.
,,ნუ ივლიან ამ გზაზე. ან ეს რა გზაა, ორღობეა" - უპასუხა მეზობელმა მედეა ციცქიშვილმა.
,,კილომეტრ გზაზე შემოვლას, არ ჯობია, ეს გააკეთონ?" - კვლავ ცხარობს ბატონი ნოშრევანი.
,,კილომეტრი არა ის, კარგი გზაც არის და იარონ იმ გზაზე სკოლაში" - არც მედეა ციცქიშვილი თმობს.
ნოშრევან ნარიაშვილი წუხს, რომ სასმელი წყლის მიწოდება ელექტროენერგიაზე დამოკიდებული. თუმცა მედეა ციცქიშვილი ამშვიდებს, რომ მას შემდეგ, რაც სოფელში გამრიცხველიანება დამთავრდა, დენი აღარ ჩაქრება.
სასახლე წიფლოვანა-ტყემლოვანის გზის მონაკვეთზე, სოფელ კოდმანის ასახვევთან შეგხვდებათ.
სტატიის გამოყენების პირობები