Статьятæ
"Æскъола куы фæдæн, раст йеуæд уыдис демократийы
,,Цы куы зæгъай, чи йæхи барæй ацыд, чи…
Земфирæ, Зинæ æмæ Изо уыцы рæстæджы райгуырдысты, кæд Бордзомæй
Гудзаргоммæ
Сæрды ам уæ бон нæ æсуыдзæн равзарат чи бынæттон
Турманты Валийайы хæдзар Суканатубаны хъæуы къуымтæй сæ рæсугъддæр
ახალი ამბები
"ნელის ხაში" - მას ყველა ასე იცნობს. როგორც თავად
ამბობს, მისი ხაშის დასაგემოვნებლად რუსთავიდანაც კი ჩამოსულან, რომ
არაფერი ვთქვათ გორზე, ბორჯომზე, ახალციხესა და ხაშურზე.
ცხოვრობს ხაშურში, სადაც ამ საოჯახო ბიზნესით არის დაკავებული. ხაშით ცნობილია, თუმცა ალბათ ცოტამ იცის, რომ სოფელში, სადაც დაიბადა, VIII-IX დათარიღებული ტაძარი ნანგრევებიდან აღადგინა.
"დავიბადე სოფელ პატარა ფლევში, სადაც ტაძარი ავაშენე. ერთ დღეს სასაფლაოზე ავედი ეკლესიაში სანთელი მინდოდა დამენთო, მაგრამ ძლიერი ქარი ქროდა და ვერ დავანთე. თითქოს რაღაცამ ჩამაგონა, რომ მე ქალს უნდა გამეკეთებინა ეს! დედმამიშვილებიდან ცოცხალი მარტო მე დავრჩი ეს ალბათ იმიტომ მოხდა, რომ რაღაც მისია უნდა შემესრულებინა. მიხარია, რომ უფალმა დაუშვა და მე ავაშენე ტაძარი." - ამბობს ნელი ლომიძე.
როგორც თავად ამბობს, მშენებლობა მხოლოდ 500 ლარით დაიწყო და პროცესში ხშირად აწყდებოდა ფინანსურ პრობლემებს.
"როცა ჩავიფიქრე მშენებლობის დაწყება, ერთერთ მამაოს ვთხოვე, კურთხევის მისაღებად, მეუფესთან მისულიყო. მეუფემ იკითხა, ფული თუ აქვს, მშენებლობას რომ იწყებსო? ვუთხარი 5 000 მაქვს-მეთქი. სინამდვილეში კი 500 ლარით დავიწყე. დღეს და ღამეს ვასწორებდი. სამკერვალოც მქონდა და სახაშეც. აქედან შემოსულ თანხებს მთლიანად ტაძრისთვის ვინახავდი. მთელი დღე ვმუშაობდი, რომ საღამოს საჭირო სამშენებლო მასალა მიმეტანა მშენებლობაზე."
ნელი ლომიძე იხსენებს ამ პერიოდში დამდგარ რთულ მდგომარეობას, როდესაც იგი ლოგინად ჩავარდა და სიარული ვეღარ შეძლო. თუმცა მალევე გამოჯანმრთლედა რაც მისივე თქმით უფლის სასწაული იყო.
"როდესაც კედლების მშენებლობა დასრულდა და გადახურვას ვიწყებდით, გაურკვეველი მიზეზების გამო, მუშამ მშენებლობა შემიჩერა. ეს პერიოდი ლოგინად ჩავვარდი. თავსაც კი ვერ ვწევდი და ლოგინში მივლიდნენ. მერვე დღეს, საღამოს, სიზმარში ქალი გამომეცხადა და მითხრა - შენ ჩემთვის აღარ გცალიაო, თან ხელს ეკლესიისაკენ იშვერდა. ვუპასუხე, რომ აუცილებლად დავბრუნდებოდი. გათენებისთანავე ფეხზე დავდექი ისე თითქოს მე არაფერი არ მტკენია. იმ დღესვე ვუთხარი ჩემს შვილს, წავსულიყავით სოფელში და მამა იოანე გვენახა. ვიფიქრე, ეცოდინებოდა ვინმე, ვინც შეძლებდა ეკლესიაზე სახურავის დასრულებას. მართლაც მამაომ ნახა ოთხი ადამიანი, ვინც გადახურა ტაძარი. ამ პერიოდში თანხაც მაკლდა. მუშები 4000 ლარს მთხოვდნენ, მე მხოლოდ 2000 მქონდა, მაგრამ უფალმა აქაც შემიწყო ხელი და დარჩენილ თანხასაც გავუწიე მობილიზება." - ამბობს ნელი ლომიძე.
აღნიშნავს, რომ ტაძრის მშენებლობისთვის დახმარება არავისთვის უთხოვია:
"ისე ავაშენე ტაძარი, არავისთვის დახმარება არ მითხოვია. ქვებს საკუთარი ხელით ვეზიდებოდი. ვცდილობდი, ყველაფერი საკუთარი ხელით გამეკეთებინა, რადგან ამით ძალიან დიდ ბედნიერებას ვგრძნობდი. ბედნიერი ვარ, რომ გამიმართლა და ღმერთმა მომცა საშუალება ამაშენებინა უფლის სახლი."- აცხადებს ნელი ლომიძე.
ნელის ხაში ხაშურიდან
"ნელის ხაში" - მას ყველა ასე იცნობს. როგორც თავად
ამბობს, მისი ხაშის დასაგემოვნებლად რუსთავიდანაც კი ჩამოსულან, რომ
არაფერი ვთქვათ გორზე, ბორჯომზე, ახალციხესა და ხაშურზე.ცხოვრობს ხაშურში, სადაც ამ საოჯახო ბიზნესით არის დაკავებული. ხაშით ცნობილია, თუმცა ალბათ ცოტამ იცის, რომ სოფელში, სადაც დაიბადა, VIII-IX დათარიღებული ტაძარი ნანგრევებიდან აღადგინა.
"დავიბადე სოფელ პატარა ფლევში, სადაც ტაძარი ავაშენე. ერთ დღეს სასაფლაოზე ავედი ეკლესიაში სანთელი მინდოდა დამენთო, მაგრამ ძლიერი ქარი ქროდა და ვერ დავანთე. თითქოს რაღაცამ ჩამაგონა, რომ მე ქალს უნდა გამეკეთებინა ეს! დედმამიშვილებიდან ცოცხალი მარტო მე დავრჩი ეს ალბათ იმიტომ მოხდა, რომ რაღაც მისია უნდა შემესრულებინა. მიხარია, რომ უფალმა დაუშვა და მე ავაშენე ტაძარი." - ამბობს ნელი ლომიძე.
როგორც თავად ამბობს, მშენებლობა მხოლოდ 500 ლარით დაიწყო და პროცესში ხშირად აწყდებოდა ფინანსურ პრობლემებს.
"როცა ჩავიფიქრე მშენებლობის დაწყება, ერთერთ მამაოს ვთხოვე, კურთხევის მისაღებად, მეუფესთან მისულიყო. მეუფემ იკითხა, ფული თუ აქვს, მშენებლობას რომ იწყებსო? ვუთხარი 5 000 მაქვს-მეთქი. სინამდვილეში კი 500 ლარით დავიწყე. დღეს და ღამეს ვასწორებდი. სამკერვალოც მქონდა და სახაშეც. აქედან შემოსულ თანხებს მთლიანად ტაძრისთვის ვინახავდი. მთელი დღე ვმუშაობდი, რომ საღამოს საჭირო სამშენებლო მასალა მიმეტანა მშენებლობაზე."
ნელი ლომიძე იხსენებს ამ პერიოდში დამდგარ რთულ მდგომარეობას, როდესაც იგი ლოგინად ჩავარდა და სიარული ვეღარ შეძლო. თუმცა მალევე გამოჯანმრთლედა რაც მისივე თქმით უფლის სასწაული იყო.
"როდესაც კედლების მშენებლობა დასრულდა და გადახურვას ვიწყებდით, გაურკვეველი მიზეზების გამო, მუშამ მშენებლობა შემიჩერა. ეს პერიოდი ლოგინად ჩავვარდი. თავსაც კი ვერ ვწევდი და ლოგინში მივლიდნენ. მერვე დღეს, საღამოს, სიზმარში ქალი გამომეცხადა და მითხრა - შენ ჩემთვის აღარ გცალიაო, თან ხელს ეკლესიისაკენ იშვერდა. ვუპასუხე, რომ აუცილებლად დავბრუნდებოდი. გათენებისთანავე ფეხზე დავდექი ისე თითქოს მე არაფერი არ მტკენია. იმ დღესვე ვუთხარი ჩემს შვილს, წავსულიყავით სოფელში და მამა იოანე გვენახა. ვიფიქრე, ეცოდინებოდა ვინმე, ვინც შეძლებდა ეკლესიაზე სახურავის დასრულებას. მართლაც მამაომ ნახა ოთხი ადამიანი, ვინც გადახურა ტაძარი. ამ პერიოდში თანხაც მაკლდა. მუშები 4000 ლარს მთხოვდნენ, მე მხოლოდ 2000 მქონდა, მაგრამ უფალმა აქაც შემიწყო ხელი და დარჩენილ თანხასაც გავუწიე მობილიზება." - ამბობს ნელი ლომიძე.
აღნიშნავს, რომ ტაძრის მშენებლობისთვის დახმარება არავისთვის უთხოვია:
"ისე ავაშენე ტაძარი, არავისთვის დახმარება არ მითხოვია. ქვებს საკუთარი ხელით ვეზიდებოდი. ვცდილობდი, ყველაფერი საკუთარი ხელით გამეკეთებინა, რადგან ამით ძალიან დიდ ბედნიერებას ვგრძნობდი. ბედნიერი ვარ, რომ გამიმართლა და ღმერთმა მომცა საშუალება ამაშენებინა უფლის სახლი."- აცხადებს ნელი ლომიძე.
Æндæр æмæ æндæр
Популярон ногдзинæдтæ
 |
Ацы фарсыл рапарахатгонд æрмæджытæ ирон æвзагмæ тæлмацгонд æрцыдысты Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты минис¬трады финансон æххуысæй. Уыдоны мидис æнæхъæнæй авторы бæрндзинад у æмæ ницæй тыххæй нæй гæнæн æркаст цæуой куыд Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты министрады æмæ, иумæйагæй, баиугонд паддзахады хицауады, позицийы равдыстдзинад. |
Materials published on this web-site are translated into Ossetian language with financial support of Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland. Their content is the sole responsibility of the author and can under no circumstances be regarded as reflecting the position of the Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland or more generally that of the United Kingdom Government. |
