Статьятæ
"Æскъола куы фæдæн, раст йеуæд уыдис демократийы
,,Цы куы зæгъай, чи йæхи барæй ацыд, чи…
Земфирæ, Зинæ æмæ Изо уыцы рæстæджы райгуырдысты, кæд Бордзомæй
Гудзаргоммæ
Сæрды ам уæ бон нæ æсуыдзæн равзарат чи бынæттон
Турманты Валийайы хæдзар Суканатубаны хъæуы къуымтæй сæ рæсугъддæр
ახალი ამბები
ლეონიდ თიბილოვმა ედუარდ კოკოითს დაბადების დღე მიულოცა
დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის პრეზიდენტმა ლეონიდ თიბილოვმა დე-ფაქტო
რესპუბლიკის ყოფილ პრეზიდენტს ედუარდ კოკოითს დაბადების დღე
მიულოცა.
ამის შესახებ ინფორმაციას თიბილოვის პრეს-სამსახური ავრცელებს.
პრეს-სამსახურის მიერ გავრცელებული მილოცვის თანახმად, თიბილოვი ცხინვალის მთავრობის ყოფილ ლიდერს იმ დამსახურებებისთვის მადლობას უხდის, რომელიც ედუარდ კოკოითმა თავისი მმართველობის პერიოდში ოსი ხალხისთვის გასწია.
კერძოდ, თიბილოვის განცხადებით, ედუარდ კოკოითს ისეთ პერიოდში მოუწია მმართველობა, როდესაც 2004 და 2008 წლებში საქართველოს შეიარაღებულ ძალებთან სამხედრო დაპირისპირებას ჰქონდა ადგილი.
,,გარდა იმისა, რომ გიწევდათ სოციალურ-ეკონომიკური პრობლემების გადაწყვეტა, თქვენი მმართველობის პერიოდში საქართველოს არმიის აგრესიის მოგერიება მოგიხდათ 2004 წელს, ხოლო 2008 წელს დაუპირისპირდით საქართველოს ფაშისტურ ხელისუფლებას" - სწერს თიბილოვი ედუარდ კოკოითს.
ედუარდ კოკოითი 52 წლის გახდა. ის დე-ფაქტო რესპუბლიკის რიგით მეორე პრეზიდენტად 2001 წელს, ხოლო ხელახლა, 2006 წელს აირჩიეს და არაღიარებულ სახელმწიფოს 2011 წლამდე მართავდა.
პრეზიდენტად კოკოითის არჩევას საკმაოდ დაძაბული სიტუაცია ახლდა. კერძოდ, 2001 წლის დეკემბერში მეორე ტური გახდა საჭირო იმისთვის, რომ საქართველოს ცენტრალურ ხელისუფლებასთან შედარებით არააგრესიული პოლიტიკის მწარმოებელი ლუდვიგ ჩიბიროვი აღარ აერჩიათ პრეზიდენტად.
პირველი ტურის წინ სერიოზულ კანდიდატებად მიიჩნეოდნენ მოქმედი პრეზიდენტი ლუდვიგ ჩიბიროვი, სამხრეთ ოსეთის პარლამენტის თავმჯდომარე სტანისლავ კოჩიევი და ბიზნესმენი ედუარდ კოკოითი.
სამივე მათგანი აქტიურად მონაწილეობდა ქართულ-ოსურ კონფლიქტში, რომელიც 1989-92 წლებში მიმდინარეობდა.
მაშინდელი ქართული პრესის ცნობით, ედუარდ კოკოევი (კოკოითი) ცნობილი «ბოევიკი» იყო და უშუალოდ საბრძოლო ოპერაციებს საქართველოს შეიარაღებული ძალებისა და ქართული სოფლების წინააღმდეგ ახორციელებდა.
თავიანთ წინასაარჩევნო კამპანიაში კი, სამივე კანდიდატი ,,ოსურ სუვერენიტეტს" განიხილავდა.
მიუხედავად ამისა, ლუდვიგ ჩიბიროვი საქართველოს მაშინდელ პრეზიდენტს ედუარდ შევარდნაძეს რამდენჯერმე შეხვდა და მოლაპარაკებების წარმოება სცადეს, ამ ქმედებამ საქართველოს ხელისუფლების მიმართ აგრესიულად განწყობილ საზოგადოებაში მისი იმიჯი «დაამძიმა».
იყო კიდევ ერთი კანდიდატი, რუსეთის სახელმწიფო სათათბიროს დსთ-ის საქმეთა თავმჯდომარის მოადგილე - ანატოლი ჩეხოევი, მაგრამ საბოლოოდ მან მონაწილეობაზე უარი თქვა.
პირველი ტურის შედეგად, ზემოთხსენებული მიზეზის გამო, ლუდვიგ ჩიბიროვი მხოლოდ მესამე ადგილზე გავიდა, ედუარდ კოკოითმა ხმების 48 პროცენტი მიიღო, ხოლო სტანისლავ კოჩიევმა - 23 პროცენტი.
ლუდვიგ ჩიბიროვის ვაჟმა, რომელიც დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის შინაგან საქმეთა სამინისტროს სპეცდანიშნულების რაზმს ხელმძღვანელობს, გადაწყვიტა, მამის გადასარჩენად ძალა გამოეყენებინა..
მას უსამართლოდ მიიჩნია ის ფაქტი, რომ მამამისს, რომელმაც ბევრი რამ გააკეთა ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობისათვის, პრეზიდენტად კვლავ არ აირჩევენ. ,,გარჩევაში" ჩაერივნენ «სპეცნაზელები», რამაც სახელმწიფო გადატრიალების შთაბეჭდილება შექმნა.
იმ დროინდელი პრესის ცნობით, ამან საკმაოდ დიდი შეშფოთება გამოიწვია ვლადიკავკაზშიც და მოსკოვშიც. რუსეთის ხელისუფლების ჩარევით, პოლიტიკური ბედი, საბოლოოდ, ედუარდ კოკოითის სასარგებლოდ გადაწყდა.
ამის შესახებ ინფორმაციას თიბილოვის პრეს-სამსახური ავრცელებს.
პრეს-სამსახურის მიერ გავრცელებული მილოცვის თანახმად, თიბილოვი ცხინვალის მთავრობის ყოფილ ლიდერს იმ დამსახურებებისთვის მადლობას უხდის, რომელიც ედუარდ კოკოითმა თავისი მმართველობის პერიოდში ოსი ხალხისთვის გასწია.
კერძოდ, თიბილოვის განცხადებით, ედუარდ კოკოითს ისეთ პერიოდში მოუწია მმართველობა, როდესაც 2004 და 2008 წლებში საქართველოს შეიარაღებულ ძალებთან სამხედრო დაპირისპირებას ჰქონდა ადგილი.
,,გარდა იმისა, რომ გიწევდათ სოციალურ-ეკონომიკური პრობლემების გადაწყვეტა, თქვენი მმართველობის პერიოდში საქართველოს არმიის აგრესიის მოგერიება მოგიხდათ 2004 წელს, ხოლო 2008 წელს დაუპირისპირდით საქართველოს ფაშისტურ ხელისუფლებას" - სწერს თიბილოვი ედუარდ კოკოითს.
ედუარდ კოკოითი 52 წლის გახდა. ის დე-ფაქტო რესპუბლიკის რიგით მეორე პრეზიდენტად 2001 წელს, ხოლო ხელახლა, 2006 წელს აირჩიეს და არაღიარებულ სახელმწიფოს 2011 წლამდე მართავდა.
პრეზიდენტად კოკოითის არჩევას საკმაოდ დაძაბული სიტუაცია ახლდა. კერძოდ, 2001 წლის დეკემბერში მეორე ტური გახდა საჭირო იმისთვის, რომ საქართველოს ცენტრალურ ხელისუფლებასთან შედარებით არააგრესიული პოლიტიკის მწარმოებელი ლუდვიგ ჩიბიროვი აღარ აერჩიათ პრეზიდენტად.
პირველი ტურის წინ სერიოზულ კანდიდატებად მიიჩნეოდნენ მოქმედი პრეზიდენტი ლუდვიგ ჩიბიროვი, სამხრეთ ოსეთის პარლამენტის თავმჯდომარე სტანისლავ კოჩიევი და ბიზნესმენი ედუარდ კოკოითი.
სამივე მათგანი აქტიურად მონაწილეობდა ქართულ-ოსურ კონფლიქტში, რომელიც 1989-92 წლებში მიმდინარეობდა.
მაშინდელი ქართული პრესის ცნობით, ედუარდ კოკოევი (კოკოითი) ცნობილი «ბოევიკი» იყო და უშუალოდ საბრძოლო ოპერაციებს საქართველოს შეიარაღებული ძალებისა და ქართული სოფლების წინააღმდეგ ახორციელებდა.
თავიანთ წინასაარჩევნო კამპანიაში კი, სამივე კანდიდატი ,,ოსურ სუვერენიტეტს" განიხილავდა.
მიუხედავად ამისა, ლუდვიგ ჩიბიროვი საქართველოს მაშინდელ პრეზიდენტს ედუარდ შევარდნაძეს რამდენჯერმე შეხვდა და მოლაპარაკებების წარმოება სცადეს, ამ ქმედებამ საქართველოს ხელისუფლების მიმართ აგრესიულად განწყობილ საზოგადოებაში მისი იმიჯი «დაამძიმა».
იყო კიდევ ერთი კანდიდატი, რუსეთის სახელმწიფო სათათბიროს დსთ-ის საქმეთა თავმჯდომარის მოადგილე - ანატოლი ჩეხოევი, მაგრამ საბოლოოდ მან მონაწილეობაზე უარი თქვა.
პირველი ტურის შედეგად, ზემოთხსენებული მიზეზის გამო, ლუდვიგ ჩიბიროვი მხოლოდ მესამე ადგილზე გავიდა, ედუარდ კოკოითმა ხმების 48 პროცენტი მიიღო, ხოლო სტანისლავ კოჩიევმა - 23 პროცენტი.
ლუდვიგ ჩიბიროვის ვაჟმა, რომელიც დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის შინაგან საქმეთა სამინისტროს სპეცდანიშნულების რაზმს ხელმძღვანელობს, გადაწყვიტა, მამის გადასარჩენად ძალა გამოეყენებინა..
მას უსამართლოდ მიიჩნია ის ფაქტი, რომ მამამისს, რომელმაც ბევრი რამ გააკეთა ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობისათვის, პრეზიდენტად კვლავ არ აირჩევენ. ,,გარჩევაში" ჩაერივნენ «სპეცნაზელები», რამაც სახელმწიფო გადატრიალების შთაბეჭდილება შექმნა.
იმ დროინდელი პრესის ცნობით, ამან საკმაოდ დიდი შეშფოთება გამოიწვია ვლადიკავკაზშიც და მოსკოვშიც. რუსეთის ხელისუფლების ჩარევით, პოლიტიკური ბედი, საბოლოოდ, ედუარდ კოკოითის სასარგებლოდ გადაწყდა.
Æндæр æмæ æндæр
Популярон ногдзинæдтæ
 |
Ацы фарсыл рапарахатгонд æрмæджытæ ирон æвзагмæ тæлмацгонд æрцыдысты Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты минис¬трады финансон æххуысæй. Уыдоны мидис æнæхъæнæй авторы бæрндзинад у æмæ ницæй тыххæй нæй гæнæн æркаст цæуой куыд Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты министрады æмæ, иумæйагæй, баиугонд паддзахады хицауады, позицийы равдыстдзинад. |
Materials published on this web-site are translated into Ossetian language with financial support of Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland. Their content is the sole responsibility of the author and can under no circumstances be regarded as reflecting the position of the Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland or more generally that of the United Kingdom Government. |
