Статьятæ
"Æскъола куы фæдæн, раст йеуæд уыдис демократийы
,,Цы куы зæгъай, чи йæхи барæй ацыд, чи…
Земфирæ, Зинæ æмæ Изо уыцы рæстæджы райгуырдысты, кæд Бордзомæй
Гудзаргоммæ
Сæрды ам уæ бон нæ æсуыдзæн равзарат чи бынæттон
Турманты Валийайы хæдзар Суканатубаны хъæуы къуымтæй сæ рæсугъддæр
ახალი ამბები
დე ფაქტო სამხრეთ ოსეთში ქართული პასპორტით - ფეხმძიმე ქალი სამშობიაროში მისვლას ვერ ახერხებს
ზემო არცევში, რომელიც, ამჟამად, დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის მთავრობის
დაქვემდებარებულ ტერიტორიაზე მდებარეობს, მაია კობალაძე სოფლიდან
გასვლას, პასპორტის გამო, ვერ ახერხებს.
ამის შესახებ ცხინვალელი ჟურნალისტი, მარია კოტაევა წერს.
მისი ინფორმაციით, გოგონა, უკვე, 8-თვის ფეხმძიმეა, აგვისტოში მშობიარობა უწევს და, შესაბამისად, ცხინვალის სამშობიარო სახლში მისვლას ვერ მოახერხებს.
მაია კობალაძეს (ავტორის თქმით, სახელი და გვარი შეცვლილია) საქართველოს პასპორტი აქვს. მისმა მეუღლემ ცხინვალში საბუთები წარადგინა, თუმცა, საპასპორტო განყოფილებაში უთხრეს, რომ დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის მოქალაქეობის მისაღებად, საპასპორტოში უშუალოდ, მაიას მისვლაა საჭირო.
მაია ვერც ცხინვალში მიდის, რადგან ის შეიძლება დაიჭირონ და ,,დეპორტაცია" გაუკეთონ, ვერც მავთულხლართებს გადალახავს გორის მუნიციპალიტეტისკენ.
მაია კობალაძეს ზემო არცევში დეიდაშვილები ჰყავს. ის სისტემატიურად მავთულხლართების მიღმა გადაპარვას ახერხებდა და ნათესავებს ნახულობდა.
ცხინვალელი ჟურნალისტი წერს, რომ ახალგაზრდა გოგონა ამას იმ პერიოდში ახერხებდა, როდესაც ე.წ. სასაზღვრო ზოლში მორიგეობა გამკაცრებული არ იყო.
,,აი, ასეთი ვიზიტის დროს გაიცნო არცეველი ვაჟი მაიამ, შეუყვარდათ ერთმანეთი და დაქორწინდნენ" - აცხადებს ჟურნალისტი. მარია კოტაევა ამბობს, რომ ბიჭიკანთ უბანში გოგონამ მშობლები და და-ძმა მიატოვა.
ბიჭიკანთ უბანი არცევის სიახლოვეს მდებარეობს. 2008 წლის აგვისტოს ომამდე არცევის ნაწილს და სხვა დანარჩენ სოფლებს საქართველოს ხელისუფლება აკონტროლებდა.
2009 წლიდან (2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ) ცხინვალის მთავრობამ გამყოფი ხაზის მონიშვნები, სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის რუკების მიხედვით, დაიწყო და მავთულხლართების გაბმას შეუდგა.
ბიჭიკანთ უბანი არცევის მიღმა აღმოჩნდა.
სოფელ არცევის წარმომადგენელი მურატ ყაზიევი ცხინვალელ ჟურნალისტთან ამბობს, რომ უბანი, ფაქტობრივად, არცევის ნაწილი იყო.
,,ადრე ეს დასახლება ჩვენი სოფლის ნაწილი იყო. ცხოვრობდნენ ერთმანეთის სისხლით ნათესავები. 2009 წლის შემდეგ, როცა ტერიტორია რუკებით შეისწავლეს, ბიჭიკანთ უბანი საქართველოს ტერიტორიაზე აღმოჩნდა" - აცხადებს მურატ ყაზიევი.
მაიას ისტორია ერთადერთი არაა, რომელიც დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე საქართველოს პასპორტით ცხოვრობს.
მურატ ყაზიევი ამბობს, რომ ასეთი, დაახლოებით, 20 ადამიანია. ცხინვალის მთავრობა მათ პასპორტებს არ აძლევს, რადგან დაბადების მოწმობებში დაბადების ადგილად არ უწერიათ ცხინვალი.
,,არცევის გარდა, ანალოგიურ მდგომარეობაში სოფელ იკორთის მცხოვრებლებიც არიან, მათ საქართველოს პასპორტი აქვთ." - ამბობს მურატ ყაზიევი.
მისი განმარტებით, ომამდე ეს მოქალაქეები ცხინვალის პასპორტის აღებისგან თავს იკავებდნენ და უარს ამბობდნენ. ,,ახლა კი, ჭირდებათ და უნდათ" - აცხადებს ყაზიევი.
რაც შეეხება მაია კობალაძეს, მისი მოქალაქეობის ბედი კვლავ გაურკვეველია.
ამის შესახებ ცხინვალელი ჟურნალისტი, მარია კოტაევა წერს.
მისი ინფორმაციით, გოგონა, უკვე, 8-თვის ფეხმძიმეა, აგვისტოში მშობიარობა უწევს და, შესაბამისად, ცხინვალის სამშობიარო სახლში მისვლას ვერ მოახერხებს.
მაია კობალაძეს (ავტორის თქმით, სახელი და გვარი შეცვლილია) საქართველოს პასპორტი აქვს. მისმა მეუღლემ ცხინვალში საბუთები წარადგინა, თუმცა, საპასპორტო განყოფილებაში უთხრეს, რომ დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის მოქალაქეობის მისაღებად, საპასპორტოში უშუალოდ, მაიას მისვლაა საჭირო.
მაია ვერც ცხინვალში მიდის, რადგან ის შეიძლება დაიჭირონ და ,,დეპორტაცია" გაუკეთონ, ვერც მავთულხლართებს გადალახავს გორის მუნიციპალიტეტისკენ.
როგორც
აღმოჩნდა მაია არცევში
მაია კობალაძეს ზემო არცევში დეიდაშვილები ჰყავს. ის სისტემატიურად მავთულხლართების მიღმა გადაპარვას ახერხებდა და ნათესავებს ნახულობდა.
ცხინვალელი ჟურნალისტი წერს, რომ ახალგაზრდა გოგონა ამას იმ პერიოდში ახერხებდა, როდესაც ე.წ. სასაზღვრო ზოლში მორიგეობა გამკაცრებული არ იყო.
,,აი, ასეთი ვიზიტის დროს გაიცნო არცეველი ვაჟი მაიამ, შეუყვარდათ ერთმანეთი და დაქორწინდნენ" - აცხადებს ჟურნალისტი. მარია კოტაევა ამბობს, რომ ბიჭიკანთ უბანში გოგონამ მშობლები და და-ძმა მიატოვა.
ბიჭიკანთ უბანი არცევის სიახლოვეს მდებარეობს. 2008 წლის აგვისტოს ომამდე არცევის ნაწილს და სხვა დანარჩენ სოფლებს საქართველოს ხელისუფლება აკონტროლებდა.
2009 წლიდან (2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ) ცხინვალის მთავრობამ გამყოფი ხაზის მონიშვნები, სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლქის რუკების მიხედვით, დაიწყო და მავთულხლართების გაბმას შეუდგა.
ბიჭიკანთ უბანი არცევის მიღმა აღმოჩნდა.
სოფელ არცევის წარმომადგენელი მურატ ყაზიევი ცხინვალელ ჟურნალისტთან ამბობს, რომ უბანი, ფაქტობრივად, არცევის ნაწილი იყო.
,,ადრე ეს დასახლება ჩვენი სოფლის ნაწილი იყო. ცხოვრობდნენ ერთმანეთის სისხლით ნათესავები. 2009 წლის შემდეგ, როცა ტერიტორია რუკებით შეისწავლეს, ბიჭიკანთ უბანი საქართველოს ტერიტორიაზე აღმოჩნდა" - აცხადებს მურატ ყაზიევი.
საქართველოს მოქალაქეები დე-ფაქტო
ტერიტორიაზე
მაიას ისტორია ერთადერთი არაა, რომელიც დე-ფაქტო სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიაზე საქართველოს პასპორტით ცხოვრობს.
მურატ ყაზიევი ამბობს, რომ ასეთი, დაახლოებით, 20 ადამიანია. ცხინვალის მთავრობა მათ პასპორტებს არ აძლევს, რადგან დაბადების მოწმობებში დაბადების ადგილად არ უწერიათ ცხინვალი.
,,არცევის გარდა, ანალოგიურ მდგომარეობაში სოფელ იკორთის მცხოვრებლებიც არიან, მათ საქართველოს პასპორტი აქვთ." - ამბობს მურატ ყაზიევი.
მისი განმარტებით, ომამდე ეს მოქალაქეები ცხინვალის პასპორტის აღებისგან თავს იკავებდნენ და უარს ამბობდნენ. ,,ახლა კი, ჭირდებათ და უნდათ" - აცხადებს ყაზიევი.
რაც შეეხება მაია კობალაძეს, მისი მოქალაქეობის ბედი კვლავ გაურკვეველია.
Æндæр æмæ æндæр
Популярон ногдзинæдтæ
 |
Ацы фарсыл рапарахатгонд æрмæджытæ ирон æвзагмæ тæлмацгонд æрцыдысты Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты минис¬трады финансон æххуысæй. Уыдоны мидис æнæхъæнæй авторы бæрндзинад у æмæ ницæй тыххæй нæй гæнæн æркаст цæуой куыд Стыр Британийы æмæ Цæгат Ирландийы баиугонд паддзахады фæсарæйнаг хъуыддæгты министрады æмæ, иумæйагæй, баиугонд паддзахады хицауады, позицийы равдыстдзинад. |
Materials published on this web-site are translated into Ossetian language with financial support of Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland. Their content is the sole responsibility of the author and can under no circumstances be regarded as reflecting the position of the Foreign Commonwealth Office of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland or more generally that of the United Kingdom Government. |
