ლეხურის ხეობაში მდებარეობს ლამაზი სოფელი არმაზი. აქ დღეს მხოლოდ სამი ოჯახი ცხოვრობს. ერთ-ერთი მათგანი ელკანოვებისაა. ნინო ელკანოვს მთელი ჩვენი ლენინგორი/ახალგორის რაიონი იცნობს.

ნინოს დაბაში ყველი ჩამოაქვს. ძალიან ბევრ ადამიანს უყვარს მისი ხელით დამზადებული ყველი, რომელიც ძალიან გემრიელია.

გვინდა, რომ დღეს ნინო გაგაცნოთ. ის მართალია დაბაში დაიბადა, მაგრამ მისი ოჯახის წევრები სოფელთან კონტაქტს არ წყვეტდნენ. დაამთავრა ახალგორის #1 სკოლა, შემდეგ 1 წელი თბილისში ისწავლა. მალე უკან დაბრუნდა და მშობლიურ სოფელში დაიწყო ცხოვრება.

,,ჩემს ბავშვობაში არმაზში მხოლოდ 5 ოჯახი ცხოვრობდა,," - გვიყვება ნინო და აგრძელებს: ,,ელკანოვები, ჩერტკოევები და ტატუნაშვილები. თუმცა ზაფხულობით სოფელს ბევრი ახალგაზრდა სტუმრობდა სხვადასხვა ქალაქიდან… როგორც მე ვიცი გადმოცემით, ძალიან დიდი ხნის წინ ამ სოფელში ცხოვრობდა 64 ოჯახი,"" - იხსნებს ნინო.



ნინოს ცნობით, ამჟმად სოფელში " ელკანოვების" გვარის პატარა სალოცავია, აქ ყოველი წლის ზაფხულში გვარის დღეობას აღნიშნაენ, იკვლება საკლავი, იხდება სახლის ოსური ლუდი, რომელიც წლებია ტრადიციად აქვთ…

ამ სოფლიდან ძალიან ბევრი ელკანოვია გადაცხოვრებული საქართველოს სხვადასხვა სოფლებში. ამ გვარის წარმომადგენლები კი დიდი ხნის წინ, სოფელ " კუცხოეთიდან" არიან ჩამოსახლებულები, რომელიც მდებარეობს ჭურთის ხეობაში და მიეკუთვნება "ქსნის ხეობას"…

,,აქ არმაზში, ჩემს სოფელში მდებარეობს ყველაზე ძვირფასი და ისტორიული წმ.გიორგის ეკლესია, რომელიც თარიღდება 864 წ...."" - ამბობს ნინო. არმაზის ეკლესია მართლაც უნიკალურია და მის შესახებ არაერთი ნაშრომია დაწერილი ისტორიკოსების მიერ.

რაც შეეხება ნინოს,  მისი დიდი ჰობია "ცხენი".



,,ცხენების სიყვარული ასე ვიტყოდი დაბადებიდან მომყვება, დღემდე მყავს "მოხუცი" რომელიც უკვე 18 წლისაა, რადგანაც ხეობაში "დოღს" იშვიათად მართავდნენ, მხოლოდ 3 ჯერ გვაქვს მონაწილეობა მიღებული.."" გვეუბნება ნინო.



,,ცხენზე ასე ვიტყოდი დაბადებიდან ვზივარ, მიყვარს ჯირითი და განსაკუთრებულად მიყვარს ცხენის სუნი. პაპას ჩემს ბავშვობაში ასე 15-მდე ცხენი ყავდა, ჩვენთან ცხენით მოსულ სტუმარს ისე არ გავუშვებდი, რომ არ მეჯირითა, წასვლისას კი ცრემლიანი თვალებით ვაცილებდი ცხენს"" - გვიყვება ნინო.



ნინო იხსენებს ერთ ისტორიასაც, რომელიც გადმოცემით იცის და მისი პატარობის დროს მოხდა:

,,მაშინ ძალიან პატარა ვყოფილვარ, აი სკოლაში ჯერ რომ არ დავდიოდი. მეზობელს ყავდა, ძალიან ცელქი ცხენი, მამაჩემმა შემსვა ცოტახნით, ცელქი და ფრთხვალი ცხენი ყოფილა, შეშინებულა და არ ვიცი როგორ აღვირი ხელიდან დასხლტომია, გაქცეულა, გავუტაცივარ, სანამ იმ ცხენს დაიჭერდნენ, ბებია მძლივს მოუსულიერებიათ. დავკარგეთ ბავშვიო… წვალებით დაჭერილ ცხენზე, ჩაბღაუჭებული იყავი და იცინოდიო...მას მერე არ მახსოვს ოდესმე გაჭენებულ ცხენიდან ჩამოვარდნილიყავი…"" - ამბობს ნინო ელკანოვი.

საახალწლოდ ნინო უკვე დატვირთულია. ,,ვყიდი ყველს, რომელსაც დიდი მოთხოვნა აქვს. რაც ყველაზე მთავარია, უნდა იყოს სუფთად ამოყვანილი და "დვრიტით" ნატურალური "ყველის დედით" დამზადებული."




სოფელი არმაზი მდებარეობს ზღვის დონიდან 1320 მ. ლენინგორი/ახალგორიდან 14 კმ.



თამაზ გოლოთი ქსნის ხეობიდან