Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
архив
|
ახალი ამბები
ხეითელი დალაქის ოჯახი დევნილთა დასახლებაში
მამუკა კეკოშვილი კარალეთის დევნილთა დასახლებაში დალაქად მუშაობს. ეს
პროფესია მამისგან ისწავლა. მისმა მეუღლემაც იგივე სპეციალობა აირჩია,
თუმცა ახალგაზრდა ცოლ-ქმარს შესაბამისი ფართი აქვს.
,,ოდნავ დიდი ფართი რომ გვქონდეს, ჩემ მეუღლესაც აქ დავასაქმებდი. გვექნებოდა ქალთა სალონიც. ამჟამად, მხოლოდ მე ვმუშაობ. თავის გაკრეჭვა ჩემთან ორი ლარი ღირს. კლიენტი მყავს, თუმცა, დღეში რამდენი ადამიანი უნდა გაკრიჭო, რომ დიდი შემოსავალი გქონდეს? ჩემი მშობლები უკვე პენსიონერები არიან, წამლის ფულიც ჭირდებათ. ამიტომ, საკუთარი სახსრებით, ვერ მოვახერხებ სალონის გაფართოებას" - ამბობს მამუკა კეკოშვილი.
მამუკა კეკოშვილის მამას, ოთარ კეკოშვილს, წლების განმავლობაში, დიდი ლიახვის ხეობის სოფელ ხეითში სადალაქო ჰქონდა გახსნილი. მასთან, ადგილობრივების გარდა, მეზობელი სოფლების: კეხვის, თამარაშენის, აჩაბეთის და ა.შ. სოფლების მოსახლეობაც მიდიოდა. ოთარ კეკოშვილი იხსენებს, რომ მის სადალაქოში ცხინვალის საავადმყოფოს ექიმებიც მიდიოდნენ.
2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ, კეკოშვილები კარალეთის დევნილთა კოტეჯებში დასახლდნენ. ოთარ კეკოშვილმა საკუთარი სახსრებით მცირე ზომის ჯიხური იყიდა და სადალაქო გახსნა.
,,ამჟამად, ჩემ საქმიანობას ჩემი შვილი აგრძელებს. მიყურებდა ხოლმე სამუშაოზე და იქიდან ისწავლა. მე უკვე აღარ შემიძლია და, ძირითადად, საშინაო სამეურნეო საქმიანობას მივდევ" - ამბობს ოთარ კეკოშვილი.
,,ოდნავ დიდი ფართი რომ გვქონდეს, ჩემ მეუღლესაც აქ დავასაქმებდი. გვექნებოდა ქალთა სალონიც. ამჟამად, მხოლოდ მე ვმუშაობ. თავის გაკრეჭვა ჩემთან ორი ლარი ღირს. კლიენტი მყავს, თუმცა, დღეში რამდენი ადამიანი უნდა გაკრიჭო, რომ დიდი შემოსავალი გქონდეს? ჩემი მშობლები უკვე პენსიონერები არიან, წამლის ფულიც ჭირდებათ. ამიტომ, საკუთარი სახსრებით, ვერ მოვახერხებ სალონის გაფართოებას" - ამბობს მამუკა კეკოშვილი.
მამუკა კეკოშვილის მამას, ოთარ კეკოშვილს, წლების განმავლობაში, დიდი ლიახვის ხეობის სოფელ ხეითში სადალაქო ჰქონდა გახსნილი. მასთან, ადგილობრივების გარდა, მეზობელი სოფლების: კეხვის, თამარაშენის, აჩაბეთის და ა.შ. სოფლების მოსახლეობაც მიდიოდა. ოთარ კეკოშვილი იხსენებს, რომ მის სადალაქოში ცხინვალის საავადმყოფოს ექიმებიც მიდიოდნენ.
2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ, კეკოშვილები კარალეთის დევნილთა კოტეჯებში დასახლდნენ. ოთარ კეკოშვილმა საკუთარი სახსრებით მცირე ზომის ჯიხური იყიდა და სადალაქო გახსნა.
,,ამჟამად, ჩემ საქმიანობას ჩემი შვილი აგრძელებს. მიყურებდა ხოლმე სამუშაოზე და იქიდან ისწავლა. მე უკვე აღარ შემიძლია და, ძირითადად, საშინაო სამეურნეო საქმიანობას მივდევ" - ამბობს ოთარ კეკოშვილი.
Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани
