Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
архив
|
ახალი ამბები
ნიქოზელ შურა მჭედლიძეს ომის დროს ცხინვალიდან დაეხმარნენ
82-წლის შურა მჭედლიძე სოფელ ნიქოზში
მარტო ცხოვრობს.
ამჟამად, სოციალური დახმარება მოუხსნეს. ერთადერთი შვილი რუსთავში ოჯახთან ერთად ცხოვრობს და აზოტის ქარხანაში მუშაობს.
იმის გამო, რომ ქარხანას დღეს პრობლემები აქვს და მუშების ხშირი გაფიცვაა, ის დედასთან ხშირად ვეღარ მიდის.
შურა მჭედლიძე წუხს, რომ ზოგ შაბათ-კვირას შვილი სოფელში ჩასვლას ვერ ახერხებს.
მისი საცხოვრებელი სახლი სოფლის განაპირას დგას. სასაფლაოზე კი, ხშირად დადის, რადგან ერთ-ერთი შვილი ომის წინა პერიოდში დაეღუპა.
სასაფლაოდან კი, ცხინვალი ჩანს.
,,ცხინვალის ბაზარში მივდიოდი ხოლმე, მიმქონდა ყველი, რძე, მაწონი, ხილი. იქ ძალიან ბევრი ნაცნობი მყავდა. ჩემ გვერდით ვინც იდგნენ ხოლმე, დავუახლოვდი და ძალიან დიდ პატივს მცემდნენ" - გვეუბნება შურა მჭედლიძე.
,,ჩემი შვილის გარდაცვალების გამო ძალიან შეწუხდნენ. ომი რომ დაიწყო და სოფელში რუსი სამხედროები შემოვიდნენ, აქედან ჩვენც წავედით. მერე როცა დავბრუნდით, ერთმა ჩემმა ნაცნობმა, ვისთანაც ერთად ბაზარში ვიყავი ხოლმე, ფული გამომიგზავნა. იმ ქალს არც ვიცნობდი. მითხრა, ამან და ამან გამოგიგზავნაო. მის მერე თვალით არ მინახავს. ტელეფონი კი, მაქვს, მაგრამ არც დარეკვა შემიძლია. თუ მნახავს ინტერნეტით, ძალიან გაუხარდება" - ამბობს ქალბატონი შურა.
ამჟამად, სოციალური დახმარება მოუხსნეს. ერთადერთი შვილი რუსთავში ოჯახთან ერთად ცხოვრობს და აზოტის ქარხანაში მუშაობს.
იმის გამო, რომ ქარხანას დღეს პრობლემები აქვს და მუშების ხშირი გაფიცვაა, ის დედასთან ხშირად ვეღარ მიდის.
შურა მჭედლიძე წუხს, რომ ზოგ შაბათ-კვირას შვილი სოფელში ჩასვლას ვერ ახერხებს.
მისი საცხოვრებელი სახლი სოფლის განაპირას დგას. სასაფლაოზე კი, ხშირად დადის, რადგან ერთ-ერთი შვილი ომის წინა პერიოდში დაეღუპა.
სასაფლაოდან კი, ცხინვალი ჩანს.
,,ცხინვალის ბაზარში მივდიოდი ხოლმე, მიმქონდა ყველი, რძე, მაწონი, ხილი. იქ ძალიან ბევრი ნაცნობი მყავდა. ჩემ გვერდით ვინც იდგნენ ხოლმე, დავუახლოვდი და ძალიან დიდ პატივს მცემდნენ" - გვეუბნება შურა მჭედლიძე.
,,ჩემი შვილის გარდაცვალების გამო ძალიან შეწუხდნენ. ომი რომ დაიწყო და სოფელში რუსი სამხედროები შემოვიდნენ, აქედან ჩვენც წავედით. მერე როცა დავბრუნდით, ერთმა ჩემმა ნაცნობმა, ვისთანაც ერთად ბაზარში ვიყავი ხოლმე, ფული გამომიგზავნა. იმ ქალს არც ვიცნობდი. მითხრა, ამან და ამან გამოგიგზავნაო. მის მერე თვალით არ მინახავს. ტელეფონი კი, მაქვს, მაგრამ არც დარეკვა შემიძლია. თუ მნახავს ინტერნეტით, ძალიან გაუხარდება" - ამბობს ქალბატონი შურა.
Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани
