Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
ახალი ამბები
სამწევრისელი ზაურ ნონაშვილის ნაამბობი თანასოფლელების გასახლების შესახებ
სოფელ სამწევრისში მცხოვრები, 80-წლის ზაურ ნონაშვილი ბავშვობის
პერიოდის იმ ამბებს იხსენებს, როდესაც მისი ნათესავები სოფლიდან
გაასახლეს.
ჩრდილელების გვარი ქარელის რაიონის უძველეს სოფელში თავად-აზნაურთა ოჯახს მიეკუთვნებოდა. საბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ, ისინი ბოლშევიკებისთვის, განსაკუთრებით კი, ადგილობრივი საზოგადოებისთვის მიუღებლები აღმოჩდნენ. ზაურ ნონაშვილი ამბობს, რომ მთავრობასთან დაახლოებულმა პირებმა მის ნათესავებს სახლ-კარი გაუნადგურეს.
,,ამას ძირითადად თანასოფლელები უწყობდნენ ხელს. ჩრდილელები ჩემი ნათესავები იყვნენ. დეიდაჩემი იყო გათხოვილი მათ ოჯახში. იძულებულები გახდნენ წასულიყვნენ სოფლიდან და დედაქალაქში გადავიდნენ საცხოვრებლად“ - ამბობს ზაურ ნონაშვილი.
ასევე ამბობს, რომ ბოლშევიკები უმეტესად მენშევიკურ მთავრობასთან დაახლოებულ პირებს ერჩოდნენ:
,,რეპრესიებში მონაწილეობას სხვადასხვა ეროვნების ადამიანებიც იღებდნენ. მათ წითელგვარდიელებს ეძახდნენ. ამ სოფლიდან ჩრდილელების გარდა, საამიშვილებიც გარეკეს. საამიშვილების შთამომავლები ამჟამად გორში ცხოვრობენ და ვიცნობ მათაც“ - ამბობს ზაურ ნონაშვილი.

სოფლიდან გადახვეწილმა ჩრდილელებმა დედაქალაქში ცხოვრება გააგრძელეს. მიუხედავად იმისა, რომ 1924 წლის ანტისაბჭოთა აჯანყების შემდეგ, რეპრესიები კიდევ უფრო გაძლიერდა, ზაურ ნონაშვილის დეიდაშვილებმა ცხოვრება გააგრძელეს. 1924 წელს დახვრიტეს მენშევიკური მთავრობის გვარდიის ერთ-ერთი ლეიტენანტი, 29 წლის დიმიტრი ჩრდილელი.
,,კი გარეკეს სოფლიდან ჩემი ნათესავები, მაგრამ თბილისში მაინც გააგრძელეს ცხოვრება. სულ ნასწავლი ხალხი იყო. აქ კიდევ უსწავლელი ხალხი დარჩა. ერთი ჩემი ნათესავი მილიციის უფროსი გახდა. მეორე დეიდაშვილი კი, შემდეგში ცნობილი ექიმი გახდა,“ - იხსენებს სოფლის უხუცესი.
ზაურ ნონაშვილი სოფლის ცენტრში ცხოვრობს. მისი საცხოვრებელი სახლი ციციშვილების საგვარეულო ციხე-სიმაგრიდან ხელისგულივით ჩანს. ბავშვობიდან ამ ციხე-სიმაგრეში ყოფნა უყვარს.
,,მთელი ბავშვობა აქ გავატარე. ამ ეკლესიაში კომუნისტებს საწყობი ჰქონდათ. შაქარი მოჰქონდათ ხოლმე და ინახავდნენ. ერთხელ გაძარცხვეს ეს საწყობი. რუისელები იყვნენ. თანამონაწილედ დარაჯი გაიყვანეს. მხოლოდ ის დარაჯი დააკავეს. წლები რომ გავიდა, ერთ-ერთმა რუისელმა მითხრა, რომ ახალგაზრდობაში ეს საწყობი გაუქურდავს. ბაქოში წაუღიათ გასაყიდად. იმ პერიოდში დიდი ფასი ჰქონდა შაქარს,“ - ყვება ზაურ ნონაშვილი.
სოფელი სამწევრისი ქარელის რაიონში მდებარეობს. მუნიციპალიტეტის ცენტრშიდან 5-8 კმ-ითაა დაშორებული.
აქ მდებარეობს ციციშვილების საგვარეულო ციხე-სიმაგრე, რომელშიც ამჟამად დედათა მონასტერია განთავსებული. სოფლის თავზე კი, მე-7 საუკუნის ეკლესიაა (ჯვარი) აღმართული, უძველესი ქართული წარწერით.

ჩრდილელების გვარი ქარელის რაიონის უძველეს სოფელში თავად-აზნაურთა ოჯახს მიეკუთვნებოდა. საბჭოთა ხელისუფლების დამყარების შემდეგ, ისინი ბოლშევიკებისთვის, განსაკუთრებით კი, ადგილობრივი საზოგადოებისთვის მიუღებლები აღმოჩდნენ. ზაურ ნონაშვილი ამბობს, რომ მთავრობასთან დაახლოებულმა პირებმა მის ნათესავებს სახლ-კარი გაუნადგურეს.
,,ამას ძირითადად თანასოფლელები უწყობდნენ ხელს. ჩრდილელები ჩემი ნათესავები იყვნენ. დეიდაჩემი იყო გათხოვილი მათ ოჯახში. იძულებულები გახდნენ წასულიყვნენ სოფლიდან და დედაქალაქში გადავიდნენ საცხოვრებლად“ - ამბობს ზაურ ნონაშვილი.
ასევე ამბობს, რომ ბოლშევიკები უმეტესად მენშევიკურ მთავრობასთან დაახლოებულ პირებს ერჩოდნენ:
,,რეპრესიებში მონაწილეობას სხვადასხვა ეროვნების ადამიანებიც იღებდნენ. მათ წითელგვარდიელებს ეძახდნენ. ამ სოფლიდან ჩრდილელების გარდა, საამიშვილებიც გარეკეს. საამიშვილების შთამომავლები ამჟამად გორში ცხოვრობენ და ვიცნობ მათაც“ - ამბობს ზაურ ნონაშვილი.

სოფლიდან გადახვეწილმა ჩრდილელებმა დედაქალაქში ცხოვრება გააგრძელეს. მიუხედავად იმისა, რომ 1924 წლის ანტისაბჭოთა აჯანყების შემდეგ, რეპრესიები კიდევ უფრო გაძლიერდა, ზაურ ნონაშვილის დეიდაშვილებმა ცხოვრება გააგრძელეს. 1924 წელს დახვრიტეს მენშევიკური მთავრობის გვარდიის ერთ-ერთი ლეიტენანტი, 29 წლის დიმიტრი ჩრდილელი.
,,კი გარეკეს სოფლიდან ჩემი ნათესავები, მაგრამ თბილისში მაინც გააგრძელეს ცხოვრება. სულ ნასწავლი ხალხი იყო. აქ კიდევ უსწავლელი ხალხი დარჩა. ერთი ჩემი ნათესავი მილიციის უფროსი გახდა. მეორე დეიდაშვილი კი, შემდეგში ცნობილი ექიმი გახდა,“ - იხსენებს სოფლის უხუცესი.
ზაურ ნონაშვილი სოფლის ცენტრში ცხოვრობს. მისი საცხოვრებელი სახლი ციციშვილების საგვარეულო ციხე-სიმაგრიდან ხელისგულივით ჩანს. ბავშვობიდან ამ ციხე-სიმაგრეში ყოფნა უყვარს.
,,მთელი ბავშვობა აქ გავატარე. ამ ეკლესიაში კომუნისტებს საწყობი ჰქონდათ. შაქარი მოჰქონდათ ხოლმე და ინახავდნენ. ერთხელ გაძარცხვეს ეს საწყობი. რუისელები იყვნენ. თანამონაწილედ დარაჯი გაიყვანეს. მხოლოდ ის დარაჯი დააკავეს. წლები რომ გავიდა, ერთ-ერთმა რუისელმა მითხრა, რომ ახალგაზრდობაში ეს საწყობი გაუქურდავს. ბაქოში წაუღიათ გასაყიდად. იმ პერიოდში დიდი ფასი ჰქონდა შაქარს,“ - ყვება ზაურ ნონაშვილი.
სოფელი სამწევრისი ქარელის რაიონში მდებარეობს. მუნიციპალიტეტის ცენტრშიდან 5-8 კმ-ითაა დაშორებული.
აქ მდებარეობს ციციშვილების საგვარეულო ციხე-სიმაგრე, რომელშიც ამჟამად დედათა მონასტერია განთავსებული. სოფლის თავზე კი, მე-7 საუკუნის ეკლესიაა (ჯვარი) აღმართული, უძველესი ქართული წარწერით.

Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
Кошкеби – село в Горийском муниципалитете, населенное этническими осетинами
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Ткемлована – село, переоформленное по конкордату
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
Чанчаха
"Я и снов здесь не вижу … в снах я там, где родилась, и где сделала
первые шаги, в Грузии.
Русские военные отметили в лесу т.н. границу красной краской
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани