რედაქტორის რჩევით
ახალი ამბები
ოსური სოფლის სუქითის ერთი ოჯახი: ,,მოვიტაცე ქალი და აქ ამოვიყვანე ფეხით"
ქარელიდან 15 კმ მანძილზე სოფელი სუქითი მდებარეობს. აქ ერთი ოჯახი
ცხოვრობს. 81 წლის ალიოშა ბესტავაშვილი და 82 წლის ნანული ხაჩიძე 53
წელია ერთად არიან.
დასახლება ტყის პირას, თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთებზეა გაშლილი. რამდენიმე მიტოვებული სახლია. კომუნისტების პერიოდში 25 კომლი ირიცხებოდა. ამჯერად, ზამთარ-ზაფხულ მხოლოდ ერთი სახლიდან ამოდის ცეცხლის კვამლი. სოფელში არ არის დენი.
გზა სოფელ ახალსოფლიდან მიდის, თუმცა დახრამულია. სოფლამდე მაღალი გამავლობის მანქანებს შეუძლია ასვლა. სწორედ, ახალსოფელში ყოფნისას გვითხრეს, რომ სუქითში ერთი ოჯახი ცხოვრობს. ახალსოფლიდან ჩანს სამების ეკლესიის დანგრეული კედლები, რომლის სიახლოვეს საფლავებია.
სუქითში გაგვიმართლა. მოხუცებთან სტუმრად მათი შვილები იმყოფებოდნენ. ისინი ოჯახებით სხვაგან ცხოვრობენ, ერთი აგარაში, მეორე - თბილისში. გვითხრეს, რომ მათი მოხუცებულ მშობლებს სუქითი და მამა-პაპური სახლი სიცოცხლეს უხანგრძლივებს.
სააღდგომოდ პასქა და წითელი კვერცხი გამზადებული ჰქონდათ. პასქა ცხვრის ფორმის იყო. ნანული ხაჩიძემ თონეში პურის გამოცხობის დროს გააკეთა. ამბობს, რომ პროფესიით მეცხოველეობის სპეციალისტია და სწორედ ამ პროფესიის გამო აღმოჩნდა სუქითში.
50 წლის წინ, ის ქარელის რაიონში მეცხოველეობის მეურნეობაში მუშაობდა. წარმოშობით ხაშურის რაიონიდანაა. აქ გაიცნო ალიოშა ბესტავაშვილი. მათ დაოჯახებს ხელი ფერმის გამგემ შეუწყო ხელი. ალიოშა ბესტავაშვილი ამბობს, რომ მისი მომავალი მეუღლე მოიტაცა. მოტაცებული ქალი სოფელში ფეხით აიყვანა.
,,მითხრა, კაი ცხოვრებაა იქაო, მომატყუა. აბა ეს კარგი ცხოვრებაა?“ - ხუმრობს ნანული ხაჩიძე.
როგორც აღვნიშნეთ, საცხოვრებელი სახლების უმრავლესობა მიტოვებულია. გვითხრეს, რომ ბოლო პერიოდში სოფელში სულ ბესტავაშვილები დარჩნენ. ძველ საფლავების წარწერების მიხედვით, დასაფლავებულები არიან ბესტავაშვილები და გიგიტაშვილები. ამათგან, ამჟამად, ნაწილი საქართველოს სხვადასხვა ქალაქებში გადავიდნენ საცხოვრებლად, ნაწილის შთამომავლები კი, ჩრდილოეთ ოსეთში წავიდნენ.
პირველი მიგრაცია 80-იან წლებში დაიწყო, როდესაც სოფელში მეწყერული ზონები გაჩნდა. ნალექის დროს ტყიდან წამოსული წყალი საცხოვრებელ სახლებში შედის.
დასახლება ტყის პირას, თრიალეთის ქედის ჩრდილოეთ კალთებზეა გაშლილი. რამდენიმე მიტოვებული სახლია. კომუნისტების პერიოდში 25 კომლი ირიცხებოდა. ამჯერად, ზამთარ-ზაფხულ მხოლოდ ერთი სახლიდან ამოდის ცეცხლის კვამლი. სოფელში არ არის დენი.
გზა სოფელ ახალსოფლიდან მიდის, თუმცა დახრამულია. სოფლამდე მაღალი გამავლობის მანქანებს შეუძლია ასვლა. სწორედ, ახალსოფელში ყოფნისას გვითხრეს, რომ სუქითში ერთი ოჯახი ცხოვრობს. ახალსოფლიდან ჩანს სამების ეკლესიის დანგრეული კედლები, რომლის სიახლოვეს საფლავებია.
სუქითში გაგვიმართლა. მოხუცებთან სტუმრად მათი შვილები იმყოფებოდნენ. ისინი ოჯახებით სხვაგან ცხოვრობენ, ერთი აგარაში, მეორე - თბილისში. გვითხრეს, რომ მათი მოხუცებულ მშობლებს სუქითი და მამა-პაპური სახლი სიცოცხლეს უხანგრძლივებს.
სააღდგომოდ პასქა და წითელი კვერცხი გამზადებული ჰქონდათ. პასქა ცხვრის ფორმის იყო. ნანული ხაჩიძემ თონეში პურის გამოცხობის დროს გააკეთა. ამბობს, რომ პროფესიით მეცხოველეობის სპეციალისტია და სწორედ ამ პროფესიის გამო აღმოჩნდა სუქითში.
50 წლის წინ, ის ქარელის რაიონში მეცხოველეობის მეურნეობაში მუშაობდა. წარმოშობით ხაშურის რაიონიდანაა. აქ გაიცნო ალიოშა ბესტავაშვილი. მათ დაოჯახებს ხელი ფერმის გამგემ შეუწყო ხელი. ალიოშა ბესტავაშვილი ამბობს, რომ მისი მომავალი მეუღლე მოიტაცა. მოტაცებული ქალი სოფელში ფეხით აიყვანა.
,,მითხრა, კაი ცხოვრებაა იქაო, მომატყუა. აბა ეს კარგი ცხოვრებაა?“ - ხუმრობს ნანული ხაჩიძე.
როგორც აღვნიშნეთ, საცხოვრებელი სახლების უმრავლესობა მიტოვებულია. გვითხრეს, რომ ბოლო პერიოდში სოფელში სულ ბესტავაშვილები დარჩნენ. ძველ საფლავების წარწერების მიხედვით, დასაფლავებულები არიან ბესტავაშვილები და გიგიტაშვილები. ამათგან, ამჟამად, ნაწილი საქართველოს სხვადასხვა ქალაქებში გადავიდნენ საცხოვრებლად, ნაწილის შთამომავლები კი, ჩრდილოეთ ოსეთში წავიდნენ.
პირველი მიგრაცია 80-იან წლებში დაიწყო, როდესაც სოფელში მეწყერული ზონები გაჩნდა. ნალექის დროს ტყიდან წამოსული წყალი საცხოვრებელ სახლებში შედის.
ამავე კატეგორიაში
,,მინდა, ყურადღება შევაჩერო გუშინ გავრცელებულ ინფორმაციაზე. ჯამერი,
,,დიდი გორის'' ძირითადი საქმიანობაა მშენებლობა, ამავე დროს, მითითებულია
გორის ჯანდაცვის ცენტრში მოქალაქეთა მიღება 22 ნოემბრიდან განახლდა.
მე გავხდი საქართველოს პირველი მმართველი, ლუარსაბ მეფის შემდეგ, 400
წლის წინ იყო
,,თბილისში არ მაძლევენ აქციის გამართვის საშუალებას. ჩამოვედი გორში,
მინდოდა
ვიდეორეპორტაჟი
,,ხომ იცით ბავშვის ბუნება?. სწორედ ხიდზე მოუნდებათ ხოლმე სირბილი და
ხტუნაობა.
,,უფროსს ვუთხარი შენი წყლის ამბავი, მაგრამ ესე მითხრა – წელს ვერ
მოესწრებაო
გასული თვის პოპულარული სიახლეები
თანაც ის ამ სოფლის სიძეა. დუბი – ასე იცნობენ დურმიშხან ფილიშვილს
ღვანანას ხეობაში
ერთმანეთთან შეხამებულია სასულიერო და საერო პირთა საცხოვრისი;
აჭარული და ოსური ყოფა;
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
სტატიის გამოყენების პირობები