ახალი ამბები
ერგნეთში მულტიმედია პროექტ 08.08.08-ge-ს პრეზენტაცია გაიმართა
პროექტი 08.08.08 ადამიანების მეხსიერებას ინახავს და თავს უყრის
ისტორიებს, რომლებიც პოლიტიკურ და მედია ნარატივებში დაკარგულია.
ის შეიქმნა ჟურნალ ინდიგოსა და GCRT-ის – წამების მსხვერპლთა ფსიქოსოციალური და სამედიცინო რეაბილიტაციის ცენტრის კოლაბორაციით.
ზეპირი ისტორიები ჩაწერილია ომგამოვლილ ადამიანებთან გამყოფი ხაზის მიმდებარე სოფლებში, დევნილთა დასახლებებში და გორში.
მულტიმედია პროექტის ნახვა შესაძლებელია ონლაინ: www.080808.ge
პროექტის პრეზენტაცია ერგნეთში, აგვისტოს ომის მუზეუმში გაიმართა. ავტორებმა და სტუმრებმა პორტალზე განთავსებული ისტორიები წაიკითხეს:
,,წამოვედი ქოშებითა და სპორტულებითა, მეტი არაფერი, მეთქი, დავბრუნდებით, რაზე წამოვიღოთ, პატარა ჩანთა მქონდა ხელში მარტო. მეზობლის ბიჭის ტრაქტორი იყო და იმის ლაფეტზე დავჯექით მთელი უბანი. ეგრე ჩამოვიარეთ სოფლებში.
ჩემი მეუღლე ქართველი იყო, მე ოსი ვარ. წადიო შენაო, მითხრა, თვითონ დარჩა, დაიმალა სახლში. არ უნდოდა წამოსვლა. გავიდა ისე დღეები, არ ჩანდა. წითელ ჯვარს რო გამოყავდა ხალხი, იმათ ვურეკავდი მერე, ამბავი რო გამეგო. ვერა ნახეს.
ნასროლი ქონდა გულის მაღლა.
მერე ჩემი და ცხოვრობს ცხინვალში და იმას ვუთხარი, ადი რა, გელა მოძებნე-მეთქი. ავიდა. მარა მითხრა, რო, ზინაო, ვერა ვპოულობო. 12 სექტემბერსა მე წავედი თვითონ საძებრად, მაშინ ჯერ პოსტები არ იყო. შიშზე არა ვფიქრობდი, კაცი მყავდა მოსაძებნი, თან ყველა მცნობდა იქა. ავედი, ჯერ სახლში ვეძებე. დავიარე მთელი ეზო, ბაღები და მერე უკან ხეებში ვიპოვე. მკვდარი. ნასროლი ქონდა გულის მაღლა. სისხლი უჩანდა. ჯოხი გვერდზე ქონდა გადავარდნილი. საქონლის ნავალი იყო ყველგან. შეიძლება ერთი თვეც იყო იქა. მარტო. როგორ ვერა ნახეს-მეთქი. დავტოვე და წავედით მე და ჩემი და ცხინვალში, სასახლე რო მოგვეტანა. საღამოზე უკვე ამოვიტანეთ. როგორც იყო, ისე ჩავასვენეთ და თავის მამის გვერდზე დავაწვინეთ. ვინა, მარტო მე, ჩემი ორი და და სიძე ვიყათ. ისეთი სიჩუმე იდგა. ლაფატკები გვქონდა, კარგა ხანი ვთხრიდით, მარა ვერ ამოვთხარეთ, როგორც წესი და რიგია. სასახლე ჩანდა მარჯვენა წვერზე ძალიანა. მაგრამ მეტი ვეღარ შევძელით. დაღამებული იყო, რო მოვასუფთავეთ როგორც შეგვეძლო. იმ ღამით ჩემ დასთან წავედი ცხინვალში და მეორე დღით წამოვედი.
ზინა დღეს 56 წლისაა და წეროვანის დასახლებაში ცხოვრობს."
ის შეიქმნა ჟურნალ ინდიგოსა და GCRT-ის – წამების მსხვერპლთა ფსიქოსოციალური და სამედიცინო რეაბილიტაციის ცენტრის კოლაბორაციით.
ზეპირი ისტორიები ჩაწერილია ომგამოვლილ ადამიანებთან გამყოფი ხაზის მიმდებარე სოფლებში, დევნილთა დასახლებებში და გორში.
მულტიმედია პროექტის ნახვა შესაძლებელია ონლაინ: www.080808.ge
პროექტის პრეზენტაცია ერგნეთში, აგვისტოს ომის მუზეუმში გაიმართა. ავტორებმა და სტუმრებმა პორტალზე განთავსებული ისტორიები წაიკითხეს:
,,წამოვედი ქოშებითა და სპორტულებითა, მეტი არაფერი, მეთქი, დავბრუნდებით, რაზე წამოვიღოთ, პატარა ჩანთა მქონდა ხელში მარტო. მეზობლის ბიჭის ტრაქტორი იყო და იმის ლაფეტზე დავჯექით მთელი უბანი. ეგრე ჩამოვიარეთ სოფლებში.
ჩემი მეუღლე ქართველი იყო, მე ოსი ვარ. წადიო შენაო, მითხრა, თვითონ დარჩა, დაიმალა სახლში. არ უნდოდა წამოსვლა. გავიდა ისე დღეები, არ ჩანდა. წითელ ჯვარს რო გამოყავდა ხალხი, იმათ ვურეკავდი მერე, ამბავი რო გამეგო. ვერა ნახეს.
ნასროლი ქონდა გულის მაღლა.
მერე ჩემი და ცხოვრობს ცხინვალში და იმას ვუთხარი, ადი რა, გელა მოძებნე-მეთქი. ავიდა. მარა მითხრა, რო, ზინაო, ვერა ვპოულობო. 12 სექტემბერსა მე წავედი თვითონ საძებრად, მაშინ ჯერ პოსტები არ იყო. შიშზე არა ვფიქრობდი, კაცი მყავდა მოსაძებნი, თან ყველა მცნობდა იქა. ავედი, ჯერ სახლში ვეძებე. დავიარე მთელი ეზო, ბაღები და მერე უკან ხეებში ვიპოვე. მკვდარი. ნასროლი ქონდა გულის მაღლა. სისხლი უჩანდა. ჯოხი გვერდზე ქონდა გადავარდნილი. საქონლის ნავალი იყო ყველგან. შეიძლება ერთი თვეც იყო იქა. მარტო. როგორ ვერა ნახეს-მეთქი. დავტოვე და წავედით მე და ჩემი და ცხინვალში, სასახლე რო მოგვეტანა. საღამოზე უკვე ამოვიტანეთ. როგორც იყო, ისე ჩავასვენეთ და თავის მამის გვერდზე დავაწვინეთ. ვინა, მარტო მე, ჩემი ორი და და სიძე ვიყათ. ისეთი სიჩუმე იდგა. ლაფატკები გვქონდა, კარგა ხანი ვთხრიდით, მარა ვერ ამოვთხარეთ, როგორც წესი და რიგია. სასახლე ჩანდა მარჯვენა წვერზე ძალიანა. მაგრამ მეტი ვეღარ შევძელით. დაღამებული იყო, რო მოვასუფთავეთ როგორც შეგვეძლო. იმ ღამით ჩემ დასთან წავედი ცხინვალში და მეორე დღით წამოვედი.
ზინა დღეს 56 წლისაა და წეროვანის დასახლებაში ცხოვრობს."
ამავე კატეგორიაში
საპროექტო ტერიტორია მდებარეობს ქალაქ გორის ადმინისტრაციულ საზღვრებში,
კონკურსი ატენის, ბოშურისა და მღებრიანის თემებს ეხება და მიზნად
ისახავს
ჯერ კიდევ 2004 წლის 9 სექტემბერს, გორში მდებარე რესტორან
"გუდაბერტყიაში",
მე მაინც გავიგე ვინაობა მისი, როდესაც ის ჩემი მეტოქე სადგურ გომში
გადავიდა. მას გადაჰყვნენ ხუთიც სხვები,
სოფლის თავზე, სადაც ოდესღაც წყარო ხმაურით ჩამოდიოდა, ახლა ისევ
ისმის წყლის ხმა. ქვემო რენეში,
ვიდეორეპორტაჟი
რკინიგზის დეპარტამენტი ფაქტს დაკვამლიანებას უწოდებს.
ოთხი წელია, რაც სოფელში ჩამოვედი. დედაჩემი იყო ავად, უკვე 92 წლის
ასაკს იყო მიღწეული.
"ორმა ოჯახმა შევინახეთ ეს სოფელი… კვამლი რომ ამოდის ოჯახიდან,
მიხარია,
გასული თვის პოპულარული სიახლეები
საინფორმაციო პორტალი მხარდაჭერილია ევროკავშირის (EU) და კონრად ადენაუერის ფონდის (KAS) მიერ, პროექტის "იმოქმედე საქართველოსთვის" ფარგლებში. საინფორმაციო მასალების შინაარსზე სრულად პასუხისმგებელია Qartli.ge და შესაძლოა, რომ იგი არ გამოხატავდეს დონორების შეხედულებებს.
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
სტატიის გამოყენების პირობები