გორში, მწერალმა და ჟურნალისტმა ოლია ბრაგვაძემ ახალი წიგნი სახელწოდებით ,,,სიყვარული მაინც მსურს“ გამოსცა. წიგნის პრეზენტაცია სექტემბერში გაიმართება, თუმცა, როგორც Qartli.ge - მ გაარკვია, ოლია ბრაგვაძემ ის გორელ კომპოზიტორსა და მუსიკოს, დავით ქიტიაშვილს მიუძღვნა.

,,წიგნს თავიდან ბოლომდე გასდევს სიყვარული. დათოს, როგორც კი გაჩნდა, ბაღის ასაკიდან, სულ ვიღაც უყვარდა. რამდენმა გოგომ უთხრა უარი, რამდენი ღამე გაათენა თეთრად, თითქმის ყველა დეტალია თავმოყრილი. ასე მგონია ჩავწვდი მის შინაგან სამყაროს, შეიძლება თვითონ იცინის, რას ჩამწვდი, იმდენი რამე მაქვს კიდევ დაფარულიო, მაგრამ ასე მგონია, რომ მისი ბუნება გავიგე.“ - აცხადებს ოლია ბრაგვაძე.

ოლია ბრაგვაძე აღნიშნავს, რომ დავით ქიტიაშვილი მოესწრო ყველა გაჭირვებას საქართველოში, რაც იყონ ამ წლების განმავლობაში.

,,ბევრი შავი საქმეც აკეთა, მაგრამ ბოლოს ცოტა გაიმართნენ წელში და ისევ თავის საყვარელ საქმეს დაუბრუნდა, რომლის გარეშეც არ უნდა ცხოვრება.“ - აღნიშნავს ოლია ბრაგვაძე.

წიგნის არსებობა უკვე ცნობილია დავით ქიტიაშვილისთვის:

,,მე, შინაურულად, მოვუყევი ჩემი გულის ნადები, მივეკარი, გადავუშალე გული....წიგნი გადავათავლიერე და ძალიან შემრცხვა, ბევრი უშრომია...“ - ამბობს ბატონი დავითი.

- დათო, მე, როდისმე ვთქვი, მამაო ვარ და ახსარებას არ გავცემ-მეთქი?... მწერალის და ჟურნალისტის ნდობა როგორ შეიძლება, ეგ გამორიცხულია.“ - უპასუხა ოლია ბრაგვაძემ, ასევე, იუმორით.

,,მე, საერთოდ, როგორც ხელოვანი კაცი, ძალიან დაინტერესებული ვიყავი, რომ ქალაქში ყველას სახელები და მოღვაწეობა წინა პლანზე წამომეწია. დავიწყე მემორიალური დაფების განთავსება და ერთ-ერთი ღირსშესანიშნავი გორელი აღმოჩნდა ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე, მსახიობი, ბატონი ოთარ ქუთათელაზე. საზოგადოების მოთხოვნით გადაწყდა, რომ მისი მემორიალური დაფა უნდა განთავსებულიყო და დავიწყე ამ ყველაფერზე მუშაობა.“ - აცხადებს დავით ქიტიაშვილი.
ოლია ბრაგვაძე ამბობს, რომ წიგნის სარათაურად გამოიყენა ციტატა გორელი მწერლის, აწ გარდაცვლილი ბეგლარ ნოძაძის ლექსიდან:

,,სიჭაბუკის გაზაფხულს,
თმაში თეთრი შემრევია,
სიყვარული მაინც მსურს.
,,აი, აქედან ავიღეთ ეს სათაური.“

,,ო, რა მალე მოახლოვდა თავდაღმართის ფერდობი,
თმაში თეთრი შემრევია, გულო აღარ გენდობი.
სიკვდილამდე მყვარებია ტანი მონაშოლტევი,
თმაში თეთრი შემრევია, გულო აღარ გენდობი.“

დავით ქიტიაშვილი: ,,პროფესიით გახლავართ მუსიკოსი, ბავშვობიდან არჩეული მქონდა მუსიკის ხაზი. სამხატვრო სკოლაც მაქვს დამთავრებული, ვიოლინოს განხრით, დამატებით წრეებზე კიდევ დავდიოდი. დღესდღეობით ხელოვნერბას და კულტურას ვემსახურები. ვიყავი ისტორიულ ძეგლის, გორის ციხის ხელმძღვანელი, შემდეგ, ისტორიულ ძეგლთა გაერთიანების დირექტორი, მაგრამ ძირითადად კულტურისა და ხელოვნების აღორძინების ფონდს ვემსახურე. მე საესტრადო ჟანრში ვმუშაობ, ვქმნი საესტრადო სიმღერებს. პარალელურად, ვამზადებ გამორჩეული გორელების მემორიალურ დაფებს ვანთავსებ, რომ მომავალი თაობებისთვის იყოს სახელები უკვდავყოფილი.“