Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
ახალი ამბები
31-წლის ხათუნა დვალიშვილი ყოველ დღე მუშაობს. ზამთრის პერიოდში სახლიდან დილის 6 საათზე გადის, ზაფხულობით კი, - 4 საათზე. სამუშაოზე ღიღინით მიდის. მას ქალაქ გორის ერთ-ერთი მთავარი ქუჩის, ჭავჭავაძის გამზირის დასუფთავება ევალება.
„ყოველთვის ასე ღიღინ-ღიღინით მოვდივარ ხოლმე, ბევრჯერ უთქვამთ თანამშრომლებს -,,ე, შენ დაგეხვა ეტყობა“ „რას მღერი მარტო?“ - მიყვარს ესე გართობა, მაიმუნობა. დილით რომ გამოივლიან თანამშრომლები, ამბობენ - „ ოჰ ჩვენი პატარა ბიჭია“ „ ძმა, როგორა ხარ?“ - ამბობს ხათუნა.
ბრაზდება, როდესაც მშობლები თავის შვილებს შენიშვნას არ აძლევენ მაშინ, როცა ბისინი ან თუნდაც უფროსები ქუჩაში ნაგავს ყრიან.
„ვბრაზდები, როცა ვხედავ ვინმეს, ან ბოთლს გადააგდებს, ან სიგარეტის კოლოფს, ან პარკს დადებს ურნის გვერდით, ურნაში არ აგდებს. იმას ხომ მერე ძაღლები აღავებენ და ქალაქი ისევ ნაგვიანდება. ბევრჯერ უფორმოდ რომ გამომივლია და შენიშვნა მიმცია, უთქვამთ - „ნეტა შენ ვინ გკითხავს“ - ვინ მკითხავს და მე ვგვი დილით, მე ვასუფთავებ-მეთქი. ახლა შენ რომ დაანაგვიანებ დილით, მე ხომ უნდა დავგავო-მეთქი?“ - გვიყვება ხათუნა დვალიშვილი.
როცა უხსნის მოქალაქეს, რომ ეს ქუჩა მისი ან მისი თანამშრომლის დასუფთავებულია, მერე ბოდიშს უხდიან:
,,უი, ბოდიში, არ ვიცოდიო. რას ქვია, არ იცოდა? ძალიან მინდა ჩვენი შრომა დააფასონ. ყველაზე მეტად ეს მაღიზიანებს ხოლმე“ - ამბობს ხათუნა დვალიშვილი.
ხათუნა დვალიშვილი მეეზოვედ 19 წლის ასაკიდან მუშაობს. წელს უკვე მე-12 წელია, რაც ამ საქმითაა დაკავებული. სახლში აღარავინ ყავს - არც დედა, არც მამა.
,,დედა 5 წლის წინ დამეღუპა, მამა უფრო ადრე - 7 წლის ასაკში. დედის ავადმყოფობის გამო, სახლი გავყიდეთ, ახლა ქირით ვცხოვრობ. სამუშაოდან სახლში რომ ვბრუნდები, ჯერ სახლში ვალაგებ. მერე თუ რამე სამუშაო გამოჩნდება, იქაც მივდივარ. მიწაც დამიდია ტრაქტორზე, ტვირთიც ამიწევია. ხანდახან ისეთი მდგომარეობა მაქვს, ხელფასი თვითან თვემდე არ მყოფნის. დამატებითი შემოსავალაზეც ვმუშაობ. სახლებსაც ვალაგებ ხშირად“ - ამბობს ხათუნა.
ყველაზე მძიმედ მისთვის დედის ოპერაციისათვის გაყიდული სახლი ახსენდება. ამბობს, რომ მისი მთავარი მიზანი საკუთარი ბინის ყიდვაა.
„დედაჩემი საოპერაციო იყო და ბინა გავყიდე. ნაქირავებში ვცხოვრობ. ვწვალობ, რომ ჩემი საკუთარი ჭერი შევიძინო. ყველაზე მეტად ეს მინდა.“ - ამბობს ხათუნა დვალიშვილი.
ხათუნა დვალიშვილი - ,,მინდა, დააფასონ ჩემი შრომა“
31-წლის ხათუნა დვალიშვილი ყოველ დღე მუშაობს. ზამთრის პერიოდში სახლიდან დილის 6 საათზე გადის, ზაფხულობით კი, - 4 საათზე. სამუშაოზე ღიღინით მიდის. მას ქალაქ გორის ერთ-ერთი მთავარი ქუჩის, ჭავჭავაძის გამზირის დასუფთავება ევალება.
„ყოველთვის ასე ღიღინ-ღიღინით მოვდივარ ხოლმე, ბევრჯერ უთქვამთ თანამშრომლებს -,,ე, შენ დაგეხვა ეტყობა“ „რას მღერი მარტო?“ - მიყვარს ესე გართობა, მაიმუნობა. დილით რომ გამოივლიან თანამშრომლები, ამბობენ - „ ოჰ ჩვენი პატარა ბიჭია“ „ ძმა, როგორა ხარ?“ - ამბობს ხათუნა.
ბრაზდება, როდესაც მშობლები თავის შვილებს შენიშვნას არ აძლევენ მაშინ, როცა ბისინი ან თუნდაც უფროსები ქუჩაში ნაგავს ყრიან.
„ვბრაზდები, როცა ვხედავ ვინმეს, ან ბოთლს გადააგდებს, ან სიგარეტის კოლოფს, ან პარკს დადებს ურნის გვერდით, ურნაში არ აგდებს. იმას ხომ მერე ძაღლები აღავებენ და ქალაქი ისევ ნაგვიანდება. ბევრჯერ უფორმოდ რომ გამომივლია და შენიშვნა მიმცია, უთქვამთ - „ნეტა შენ ვინ გკითხავს“ - ვინ მკითხავს და მე ვგვი დილით, მე ვასუფთავებ-მეთქი. ახლა შენ რომ დაანაგვიანებ დილით, მე ხომ უნდა დავგავო-მეთქი?“ - გვიყვება ხათუნა დვალიშვილი.
როცა უხსნის მოქალაქეს, რომ ეს ქუჩა მისი ან მისი თანამშრომლის დასუფთავებულია, მერე ბოდიშს უხდიან:
,,უი, ბოდიში, არ ვიცოდიო. რას ქვია, არ იცოდა? ძალიან მინდა ჩვენი შრომა დააფასონ. ყველაზე მეტად ეს მაღიზიანებს ხოლმე“ - ამბობს ხათუნა დვალიშვილი.
ხათუნა დვალიშვილი მეეზოვედ 19 წლის ასაკიდან მუშაობს. წელს უკვე მე-12 წელია, რაც ამ საქმითაა დაკავებული. სახლში აღარავინ ყავს - არც დედა, არც მამა.
,,დედა 5 წლის წინ დამეღუპა, მამა უფრო ადრე - 7 წლის ასაკში. დედის ავადმყოფობის გამო, სახლი გავყიდეთ, ახლა ქირით ვცხოვრობ. სამუშაოდან სახლში რომ ვბრუნდები, ჯერ სახლში ვალაგებ. მერე თუ რამე სამუშაო გამოჩნდება, იქაც მივდივარ. მიწაც დამიდია ტრაქტორზე, ტვირთიც ამიწევია. ხანდახან ისეთი მდგომარეობა მაქვს, ხელფასი თვითან თვემდე არ მყოფნის. დამატებითი შემოსავალაზეც ვმუშაობ. სახლებსაც ვალაგებ ხშირად“ - ამბობს ხათუნა.
ყველაზე მძიმედ მისთვის დედის ოპერაციისათვის გაყიდული სახლი ახსენდება. ამბობს, რომ მისი მთავარი მიზანი საკუთარი ბინის ყიდვაა.
„დედაჩემი საოპერაციო იყო და ბინა გავყიდე. ნაქირავებში ვცხოვრობ. ვწვალობ, რომ ჩემი საკუთარი ჭერი შევიძინო. ყველაზე მეტად ეს მინდა.“ - ამბობს ხათუნა დვალიშვილი.
Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани
