რედაქტორის რჩევით
კალენდარი
|
ახალი ამბები
ნიკა, სახლის ეზოში, ბურთს მარტო თამაშობს, არ იცის, სკოლაში, რომელიც 10 კმ მანძილზე დაშორებულ სოფელ ბოშურში მდებარეობს, როდის წავა. კლასში მას 3 თანაკლასელი ჰყავს. ყველა მათგანი სხვადასხვა სოფელში ცხოვრობს.
ამბობს, წელს კიდევ ორი მოსწავლე უნდა შეგვემატოსო, თუმცა, კორონავირუსის ეპიდემიის გამო, სწავლა შეწყვეტილია. რა დრომდე გაგრძელდება ე.წ. არდადეგები, არავინ იცის.
ნიკას ისღა დარჩენია, სახლიდან, პაპას და ბაბოს სახლამდე, მანძილი დღეში 7-ჯერ გაირბინოს. თან ფიცრისგან გაკეთებული სათამაშო თოფი აიკიდოს, გზაში გარეული ნადირის ,,მოსაგერიებლად".
სოფელი გაგლოანთუბანი (გაგლუანთუბანი) გორიდან 38 კმ მანძილზე, მდინარე ტანას ხეობაში მდებარეობს. უახლოესი დიდი სოფელი ბოშურია, თუმცა გარშემო ყველაანთუბანი და ლევიტანა ემიჯნება. ყველაზე უხუცესი ლოვა გაგლოევი (გაგლოშვილი) 80 წლის ხდება.
ამბობს, რომ ზამთარ-ზაფხულ მუდმივი მაცხოვრებელი სამი კომლია, ისიც განაყარი ძმების ოჯახების შემადგენლობით.
,აქ უფრო ბევრნი ცხოვრობდნენ. უფრო ბევრნი იქნებოდნენ, სამამულო ომში რომ არ დაღუპულიყვნენ" - იხსენებს 80-წლის ლოვა გაგლოევი.
სოფლიდან ჯან-ღონით სავსე მამაკაცები მეორე მსოფლიო ომში წავიდნენ, საიდანაც არც ერთი დაბრუნებულან. მათ დარჩათ მცირეწლოვანი შვილები. ერთ-ერთი მათგანის შვილია ლოვა გაგლოევი. ის ერთი წლის იყო, როცა ომი დაიწყო და მამამისი ომში გამოიძახეს:
,,დედამ ობლად გაგვზარდა. გავიზარდეთ შრომაში და წვალებაში. დიდი ხანი იცოცხლა დედაჩემმა, ახლახანს გარდაიცვალა. ამ სოფელში ცხოვრობდა ჩემი მამაც, პაპაც. 90-იან წლებში არეულობა რომ დაიწყო, ბევრი წავიდა აქედან, მაგრამ მე არ წავსულვარ. რაც ჩვენი შრომით და წვალებით დავაგროვეთ, ის ფული კომუნისტების დაშლის შემდეგ სულ გაუფასურდა. მთავარია ცოცხლები გადავრჩით, ფულს ვიღა ჩივის" - ამბობს ლოვა გაგლოევი.
ფულის გაუფასურებაში იგულისხმა ის ფაქტი, რომ საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ, მოქალაქეებს ბანკებში ფული შეატანინეს ანაბრების სახით. ათიათასობით ადამიანმა საბჭოთა პერიოდში დაზოგილი თანხები ანაბრის სახით ბანკებში ჩადეს. თუმცა, ეს თანხები შემდეგ უკან არავის დაუბრუნეს.
ასეთი დაზარალებულთა რიცხვში მოხვდა ჩვენი რესპოდენტი, რომელიც ამბობს, რომ მთელი ცხოვრება შრომასა და დანაზოგის შეგროვებაში გაატარა. იმისათვის, რომ მის შვილებს უკეთესი მომავალი ჰქონოდათ.
ლოვას მეუღლე ანო მაყიშვილია, ის გაგლოანთუბანში 50 წლის წინ გათხოვდა. მისი სოფელი ბორჯომის რაიონში აღარ არსებობს. დედ-მამიშვილები ჩრდილოეთ ოსეთში წავიდნენ და დღემდე იქ არიან შთამომავლები.
ჩრდილოეთ ოსეთში წავიდნენ ლოვას და ანოს ორი შვილიც. ერთი დაოჯახდა კიდეც.
,,ორივე გოგო იქ წავიდა, ვლადიკავკაზში. ჩვენ დავრჩით აქ დანარჩენ შვილებთან ერთად. ჩემ დედმამიშვილებზე არაფერს ვამბობ. გუშინ ჩემი ძმისშვილის დაკრძალვა იყო, მაგრამ აბა ვერ წავედი." - ამბობს ანო მაყიშვილი.
გასული საუკუნის 90-იანი წლების კონფლიქტის შემდეგ, სოფელში შუქი 23 წლის განმავლობაში არ იყო. მხოლოდ 2013 წელს აინთო დენი. დენის შეწყვეტის მიზეზი ტრანსფორტის უქონლობა იყო. სოფლის წარმომადგენლის თქმით, ტრანსფორმატორი, რომელიც 23 წლის წინ დაზიანდა და ბოლოს წაიქცა, აღარც არავის გამოუცვლია. ამას დაემატა სადენების ქურდობა. პროგრამა ,,დენი მთიან სოფლებს" გაგლოანთუბანსაც შეეხო. ამის შესახებ რეპორტაჟი ჯერ კიდევ 6 წლის წინ მოვამზადეთ.
ამ ეტაპზე სოფლის ძირითადი პრობლემა მუნიციპალიტეტის ცენტრთან მჭირდო კონტაქტია: ,,ძირითადად, მესაქონლეობას მივდევთ. ჩვენი შემოსავალი სწორედ ეგაა, რომ ან საქონელს გაყიდი, ან რძის ნაწარმს." - აცხადებს ლაურა მარღიშვილი, ლოვა გაგლოევის რძალი. რაც შეეხება სწავლა განათლებას, სოფლიდან ბავშვებს ტრანსპორტი ემსახურება.
სოფელი გაგლუანთუბანი - განაყარი 3 ძმის ოჯახის შემადგენლობით
ნიკა, სახლის ეზოში, ბურთს მარტო თამაშობს, არ იცის, სკოლაში, რომელიც 10 კმ მანძილზე დაშორებულ სოფელ ბოშურში მდებარეობს, როდის წავა. კლასში მას 3 თანაკლასელი ჰყავს. ყველა მათგანი სხვადასხვა სოფელში ცხოვრობს.
ამბობს, წელს კიდევ ორი მოსწავლე უნდა შეგვემატოსო, თუმცა, კორონავირუსის ეპიდემიის გამო, სწავლა შეწყვეტილია. რა დრომდე გაგრძელდება ე.წ. არდადეგები, არავინ იცის.
ნიკას ისღა დარჩენია, სახლიდან, პაპას და ბაბოს სახლამდე, მანძილი დღეში 7-ჯერ გაირბინოს. თან ფიცრისგან გაკეთებული სათამაშო თოფი აიკიდოს, გზაში გარეული ნადირის ,,მოსაგერიებლად".
ლოვა
გაგლოევის ფუძე
სოფელი გაგლოანთუბანი (გაგლუანთუბანი) გორიდან 38 კმ მანძილზე, მდინარე ტანას ხეობაში მდებარეობს. უახლოესი დიდი სოფელი ბოშურია, თუმცა გარშემო ყველაანთუბანი და ლევიტანა ემიჯნება. ყველაზე უხუცესი ლოვა გაგლოევი (გაგლოშვილი) 80 წლის ხდება.
ამბობს, რომ ზამთარ-ზაფხულ მუდმივი მაცხოვრებელი სამი კომლია, ისიც განაყარი ძმების ოჯახების შემადგენლობით.
,აქ უფრო ბევრნი ცხოვრობდნენ. უფრო ბევრნი იქნებოდნენ, სამამულო ომში რომ არ დაღუპულიყვნენ" - იხსენებს 80-წლის ლოვა გაგლოევი.
სოფლიდან ჯან-ღონით სავსე მამაკაცები მეორე მსოფლიო ომში წავიდნენ, საიდანაც არც ერთი დაბრუნებულან. მათ დარჩათ მცირეწლოვანი შვილები. ერთ-ერთი მათგანის შვილია ლოვა გაგლოევი. ის ერთი წლის იყო, როცა ომი დაიწყო და მამამისი ომში გამოიძახეს:
,,დედამ ობლად გაგვზარდა. გავიზარდეთ შრომაში და წვალებაში. დიდი ხანი იცოცხლა დედაჩემმა, ახლახანს გარდაიცვალა. ამ სოფელში ცხოვრობდა ჩემი მამაც, პაპაც. 90-იან წლებში არეულობა რომ დაიწყო, ბევრი წავიდა აქედან, მაგრამ მე არ წავსულვარ. რაც ჩვენი შრომით და წვალებით დავაგროვეთ, ის ფული კომუნისტების დაშლის შემდეგ სულ გაუფასურდა. მთავარია ცოცხლები გადავრჩით, ფულს ვიღა ჩივის" - ამბობს ლოვა გაგლოევი.
ფულის გაუფასურებაში იგულისხმა ის ფაქტი, რომ საქართველოს დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ, მოქალაქეებს ბანკებში ფული შეატანინეს ანაბრების სახით. ათიათასობით ადამიანმა საბჭოთა პერიოდში დაზოგილი თანხები ანაბრის სახით ბანკებში ჩადეს. თუმცა, ეს თანხები შემდეგ უკან არავის დაუბრუნეს.
ასეთი დაზარალებულთა რიცხვში მოხვდა ჩვენი რესპოდენტი, რომელიც ამბობს, რომ მთელი ცხოვრება შრომასა და დანაზოგის შეგროვებაში გაატარა. იმისათვის, რომ მის შვილებს უკეთესი მომავალი ჰქონოდათ.
შორს
მცხოვრები შვილები
ლოვას მეუღლე ანო მაყიშვილია, ის გაგლოანთუბანში 50 წლის წინ გათხოვდა. მისი სოფელი ბორჯომის რაიონში აღარ არსებობს. დედ-მამიშვილები ჩრდილოეთ ოსეთში წავიდნენ და დღემდე იქ არიან შთამომავლები.
ჩრდილოეთ ოსეთში წავიდნენ ლოვას და ანოს ორი შვილიც. ერთი დაოჯახდა კიდეც.
,,ორივე გოგო იქ წავიდა, ვლადიკავკაზში. ჩვენ დავრჩით აქ დანარჩენ შვილებთან ერთად. ჩემ დედმამიშვილებზე არაფერს ვამბობ. გუშინ ჩემი ძმისშვილის დაკრძალვა იყო, მაგრამ აბა ვერ წავედი." - ამბობს ანო მაყიშვილი.
დენი -
პირველი სიხარული
გასული საუკუნის 90-იანი წლების კონფლიქტის შემდეგ, სოფელში შუქი 23 წლის განმავლობაში არ იყო. მხოლოდ 2013 წელს აინთო დენი. დენის შეწყვეტის მიზეზი ტრანსფორტის უქონლობა იყო. სოფლის წარმომადგენლის თქმით, ტრანსფორმატორი, რომელიც 23 წლის წინ დაზიანდა და ბოლოს წაიქცა, აღარც არავის გამოუცვლია. ამას დაემატა სადენების ქურდობა. პროგრამა ,,დენი მთიან სოფლებს" გაგლოანთუბანსაც შეეხო. ამის შესახებ რეპორტაჟი ჯერ კიდევ 6 წლის წინ მოვამზადეთ.
ამ ეტაპზე სოფლის ძირითადი პრობლემა მუნიციპალიტეტის ცენტრთან მჭირდო კონტაქტია: ,,ძირითადად, მესაქონლეობას მივდევთ. ჩვენი შემოსავალი სწორედ ეგაა, რომ ან საქონელს გაყიდი, ან რძის ნაწარმს." - აცხადებს ლაურა მარღიშვილი, ლოვა გაგლოევის რძალი. რაც შეეხება სწავლა განათლებას, სოფლიდან ბავშვებს ტრანსპორტი ემსახურება.
ამავე კატეგორიაში
,,გაურკვეველი წარმოშობის დოკუმენტებია’’ - ფრონეს ხეობიდან დევნილებისთვის პროდუქტები რუსეთიდან მოაქვთ
ტენდერში გამარჯვებულმა კომპანიამ ,,უნივერსალ ბიზნესშოპმა"" თიღვის
გამგეობას
არასამთავრობო ორგანიზაციების განცხადებით, ალან ყაყიტაშვილი წამების
მსხვერპლია.
2025 წლს 17 აპრილს, მოსამართლე დავით პაპუაშვილმა გორის მერიას
სამუშაოების შეჩერება მოსთხოვა
2025 წლის ივნისიდან შიდა ქართლის პოლიციის დეპარტამენტის უფროსად
ცხოველთა დამცველების მტკიცებით, გორის მუნიციპალურ თავშესაფრიდან
,,გაჩუქებული'' ძაღლები რუსეთში მიჰყავთ.
ვიდეორეპორტაჟი
რკინიგზის დეპარტამენტი ფაქტს დაკვამლიანებას უწოდებს.
ოთხი წელია, რაც სოფელში ჩამოვედი. დედაჩემი იყო ავად, უკვე 92 წლის
ასაკს იყო მიღწეული.
"ორმა ოჯახმა შევინახეთ ეს სოფელი… კვამლი რომ ამოდის ოჯახიდან,
მიხარია,
გასული თვის პოპულარული სიახლეები
საინფორმაციო პორტალი მხარდაჭერილია ევროკავშირის (EU) და კონრად ადენაუერის ფონდის (KAS) მიერ, პროექტის "იმოქმედე საქართველოსთვის" ფარგლებში. საინფორმაციო მასალების შინაარსზე სრულად პასუხისმგებელია Qartli.ge და შესაძლოა, რომ იგი არ გამოხატავდეს დონორების შეხედულებებს.
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
სტატიის გამოყენების პირობები