Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
გორში სალომე თინიკაშვილს ანტისაოკუპაციო ნახატის შესრულება არ დაამთავრებინეს
სალომე თინიკაშვილს, გორში, ომის დროს ტყვიებით დაცხრილულ კედელზე
ანტისაოკუპაციო ნახატი არ დაამთავრებინეს. ამის თაობაზე ინფორმაცია
სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა. ის დეტალურად იხსენებს იმ დღეს, როდესაც
პოლიციის მანქანების თანხლებით, უცნობი პირები მივიდნენ და პროტესტის
გამოხატვა აუკრძალეს.
,,ტურისტებით სავსეა სტალინის გამზირი, აღარ ვსაუბრობ ადგილობრივ ხალხზე. ხალხის თვალი შეეჩვია ჩაცხრილულ შენობებს, ქალაქის ცენტრში მძინარეს. სწორედ ტყვიებით დალაქავებულ შენობაზე დავიწყე გუშინ ხატვა, სადაც ჩემმა მეგობრებმა პულივიზატორები შემომაშველეს. ფონი, წარწერა და პიროვნება მეხატა წითელი პატრიოტული სისხლით მჩქეფარე გულით. რამდენიმე კაცი მოვიდა, პოლიციის მანქანების ხშირი და ლოკოკინისებური სიარულის შემდეგ. ერთი სიტყვით შემაწყვეტინეს ხატვა და წამოვედი, რაც უდიდეს იმედგაცრუებას იწვევს საკუთარ თავში, რომელსაც საკუთარი თავის ზიზღის სუნიც ასდის." - წერს სალომე თინიკაშვილი.
ღამით იმ იმედით დაიძინა, რომ დილით ამდგარიყო და ისევ მისულიყო სტალინის გამზირზე, რომ დაემთავრებინა ნახატის პატარა დეტალი.
,,ერთადერთი, რაც გამაჩნია იარაღად, სიტყვა და ფუნჯია, ამ სიტყვის ჩახშობას კი ყვირილი მოსდევს ხოლმე, ეს კი არ იციან. ინგლისურის შემდეგ დილით თავქუდმოგელეჯილი გავიქეცი და შორიდან შევამჩნიე შავი ოთხკუთხედის სილუეტი. ძალიან გამიხარდა, რადგან გუშინ წასვლის წინ იმ პირებმა ფოტო გადაუღეს. მთელი გზა ვღელავდი, რომ წაშლილი დამხვდებოდა. თავიდან მეგონა არ იყო წაშლილი, რომ მივუახლოვდი დავინახე სულ გადაღებილი იყო. ფასადის დამახინჯებისთვის ლოგიკურად სულ შლიან, ეს კიდევ სულ გაშავებული იყო. რამდენჯერაც არ უნდა წაშალოთ ნახატი ,,აქედან ვერ ამოშლით", რეალობა არ შეიცვლება, რუსეთი მაინც ოკუპანტი იქნება და მე მაინც შემეშინდება თვითმფრინავების ხმის. გამწარებულს რაღა უნდა მექნა, ამოვიღე ფლომასტერი და მივაწერე ,, რამდენჯერაც არ უნდა წაშალოთ ნახატი, რუსეთი მაინც ოკუპანტია. ააშენეთ კედელი და ჩემი თაობა დაანგრევს მას!" - აღნიშნავს სალომე.
სალომე, ჯერ კიდევ, 17 წლის იყო, როდესაც აგვისტოს ომი მოხდა:
,,თვითმფირნავების ხმის გაგონების დროს ხელებს გააუზრებლად ვიფარებ ყურებზე (ომის შემდეგ). გუშინ გადავწყვიტე ქალაქში, რომელიც 2008 წელს ომის ეპიცენტრი იყო, ანტისაოკუპაციო ნახატი დამეხატა (მეორედ, რადგან პირველი წაშალეს). პიროვნება (საქართველო) თვალის გარეშე, გულზე მავთულხლართით და ზევით წარწერით ,,რუსეთი ოკუპანტია". სრულიად გაანალიზებულმა ავიკიდე ჩანთა და წავედი იმ ადგილას, სადაც 2018 წლის 8 აგვისტოს ანტისაოკუპაციო ნახატი დავხატე (რომელიც რამდენიმე დღეში წამიშალეს)." - წერს სალომე.
,,ტურისტებით სავსეა სტალინის გამზირი, აღარ ვსაუბრობ ადგილობრივ ხალხზე. ხალხის თვალი შეეჩვია ჩაცხრილულ შენობებს, ქალაქის ცენტრში მძინარეს. სწორედ ტყვიებით დალაქავებულ შენობაზე დავიწყე გუშინ ხატვა, სადაც ჩემმა მეგობრებმა პულივიზატორები შემომაშველეს. ფონი, წარწერა და პიროვნება მეხატა წითელი პატრიოტული სისხლით მჩქეფარე გულით. რამდენიმე კაცი მოვიდა, პოლიციის მანქანების ხშირი და ლოკოკინისებური სიარულის შემდეგ. ერთი სიტყვით შემაწყვეტინეს ხატვა და წამოვედი, რაც უდიდეს იმედგაცრუებას იწვევს საკუთარ თავში, რომელსაც საკუთარი თავის ზიზღის სუნიც ასდის." - წერს სალომე თინიკაშვილი.
ღამით იმ იმედით დაიძინა, რომ დილით ამდგარიყო და ისევ მისულიყო სტალინის გამზირზე, რომ დაემთავრებინა ნახატის პატარა დეტალი.
,,ერთადერთი, რაც გამაჩნია იარაღად, სიტყვა და ფუნჯია, ამ სიტყვის ჩახშობას კი ყვირილი მოსდევს ხოლმე, ეს კი არ იციან. ინგლისურის შემდეგ დილით თავქუდმოგელეჯილი გავიქეცი და შორიდან შევამჩნიე შავი ოთხკუთხედის სილუეტი. ძალიან გამიხარდა, რადგან გუშინ წასვლის წინ იმ პირებმა ფოტო გადაუღეს. მთელი გზა ვღელავდი, რომ წაშლილი დამხვდებოდა. თავიდან მეგონა არ იყო წაშლილი, რომ მივუახლოვდი დავინახე სულ გადაღებილი იყო. ფასადის დამახინჯებისთვის ლოგიკურად სულ შლიან, ეს კიდევ სულ გაშავებული იყო. რამდენჯერაც არ უნდა წაშალოთ ნახატი ,,აქედან ვერ ამოშლით", რეალობა არ შეიცვლება, რუსეთი მაინც ოკუპანტი იქნება და მე მაინც შემეშინდება თვითმფრინავების ხმის. გამწარებულს რაღა უნდა მექნა, ამოვიღე ფლომასტერი და მივაწერე ,, რამდენჯერაც არ უნდა წაშალოთ ნახატი, რუსეთი მაინც ოკუპანტია. ააშენეთ კედელი და ჩემი თაობა დაანგრევს მას!" - აღნიშნავს სალომე.
სალომე, ჯერ კიდევ, 17 წლის იყო, როდესაც აგვისტოს ომი მოხდა:
,,თვითმფირნავების ხმის გაგონების დროს ხელებს გააუზრებლად ვიფარებ ყურებზე (ომის შემდეგ). გუშინ გადავწყვიტე ქალაქში, რომელიც 2008 წელს ომის ეპიცენტრი იყო, ანტისაოკუპაციო ნახატი დამეხატა (მეორედ, რადგან პირველი წაშალეს). პიროვნება (საქართველო) თვალის გარეშე, გულზე მავთულხლართით და ზევით წარწერით ,,რუსეთი ოკუპანტია". სრულიად გაანალიზებულმა ავიკიდე ჩანთა და წავედი იმ ადგილას, სადაც 2018 წლის 8 აგვისტოს ანტისაოკუპაციო ნახატი დავხატე (რომელიც რამდენიმე დღეში წამიშალეს)." - წერს სალომე.
Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
Кошкеби – село в Горийском муниципалитете, населенное этническими осетинами
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Ткемлована – село, переоформленное по конкордату
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
Чанчаха
"Я и снов здесь не вижу … в снах я там, где родилась, и где сделала
первые шаги, в Грузии.
Русские военные отметили в лесу т.н. границу красной краской
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани