რედაქტორის რჩევით
ახალი ამბები
ძამას ხეობაში, სოფელ ზღუდერში 16 წლის თვითნასწავლი
მხატვარი თამარ ყიფიანი ცხოვრობს. ის ხატვის საოცარი ნიჭით არის
დაჯილდოებული. ქმნის პორტრეტებს რეალიზმის სტილში და, როგორც თავად
ამბობს, ადამიანებს ნახატებში აცოცხლებს. ხატვა ადრეულ ასაკში დაიწყო.
არც კი ასხსოვს. როდის გაჩნდა მისი პირველი ნამუშევარი.
„სახლის კედლებზე სულ ჩემი ნახატები იყო. გამოდის, რომ პატარა ასაკიდან ვხატავ, არც მახსოვს ,როდის დავიწყე. ბავშვობაში ერთ-ერთ კონკურსში მივიღე მონაწილეობა, სადაც ვნახე სხვა კონკურსატის ნახატი რეალიზმის სტილში სწორედ მაშინ დავისახე მიზნად, რომ მეც შევძლებდი ასეთი ნახატების ხატვას, მაგრამ შემდეგ მხოლოდ რეალიზმი აღარ იყო ჩემი ინტერესის საგანი და დავიწყე ემოციების ხატვა. რასაც ვგრძნობდი იმას გადმოვცემდი რითაც დიდ სიამოვნებას ვგრძნობდი. თითქოს ვიცლებოდი შინაგანად.“
თამარი ახლა ეროვნული გამოცდებისათვის ემზადება. სურს, ფსიქოლოგი გახდეს. ხატვისთვის დრო იშვიათად რჩება, თუმცა როდესაც მუზა მოეძალება, შეუძლია 8 საათი განუწყვეტლივ ხატოს.
„მინდა ადამიანის ფსიქოლოგია შევისწავლო, ყოველთვის გამოვიცნო, რას ფიქრობს, რა გრძნობა აქვს. ახლა ძალაინ დაკავებული ვარ, მასწავლებლების გამო. ვემზადები და ამიტომ ვეღარ ვახერხებ ხშირად ხატვას, მაგრამ ყოფილა შემთხვევა, რომ ღამის ორ საათზეც ავმდგარვარ და დამიხატავს. 8 საათიც მიხატია განუწყვეტლივ, რაც არ მღლის. ვერც ცგრძნო.ბ ისე გადის დრო. გამოფენა მქონდა ორჯერ. ერთი იყო თბილისის სამეცნიერო ბიბლიოთეკაში, სადაც პირველი ადგილი ავიღე. ვცდილობ ნახატები არ გავყიდო. ისიც მიჭირს, რომ ვინმეს ვაჩუქო, თუნდაც ძალიან ახლობელს.“ - ამბობს თამარი.

მისთვის მნიშვნელოვანია პორტრეტის რეალურობა, ამიტომ თვალებით ხატვით იწყებს, რათა საკუთარი სამყარო გადმოსცეს, ყველაზე ბოლოს კი ფერებს ხატავს, რითაც ნამუშევარს, უფრო მეტად, რეალურს ხდის..
„ნახატში ბოლო წერტილი არის თეთრი შტრიხები, როდესაც პორტრეტს ემოციას ვაძლევ. თუ ეს შტრიხები კარგად დავსვი, აუცილებლად იმ გრძნობას ვაწვდი მნახველს, რაც მინდა, რომ გადმოვცე. ჩემთვის მნიშვნელოვანია, გადმოვცე, რასაც ვგრძნობ, რაც შემდგომ აისახება ნახატზე და აუცილებლად იგრძნობს მაყურებელი იმას, რაც მე ვიგრძენი. ვამბობ ხოლმე, რომ თუ კარგად გამოვიდა ნახატი, მე ის გავაცოცხლე. აქ რა პორტრეტებიც არის, თითქმის ყველას ასეთი სახელწოდება აქვს, რომ ისინი გაცოცხლდენ და მათ შორის არის ლიკა ქავჟარაძის პორტრეტი. მინდოდა, ამ ნახატის ფერადი ვარიანტი შემექმნა. ძალიან მიყვარს ეს მსახიობი, ვფიქრობ, ამ პორტრეტით გავაცოცხლე ლიკა.“
ცდილობს ადამიანებთან ხშირი ურთიერთობა ჰქონდეს, რადგან თითოეული მათგანი მისი ინსპირაციის წყარო ხდება, თუმცა ავტოპორტრეტის ხატვა განსაკუთრებულ სიამოვნებას ანიჭებს.
„ვიმახსოვრებ მათ ემოციებს, ნაკვთებს და თუ მომეწონა გადმომაქვს ფურცელზე. ზოგს ისეთი შთამაგონებელი მანერა აქვს, რომ ხშირად ვიმეორებ სხვადასხვა ნახატში. ხშირად ჩემს თვალებს და ხასიათს ვხატავ. ადამიანი უნდა გყავდეს კარგად შესწავლილი და ზუსტად ის ემოცია დაიჭირო, რაც არის ნახატში. ამიტომ ჩემს თავს როცა ვხატავ, სრული სიზუსტით გადმოვცემ ჩემს შინაგან ემოციებს და ნახატიც გამოდის.“ - გვიყვება თამარი.

მომავალი გამოცდების გამო ხშირად ქარელში უწევს ყოფნა, თუმცა მისთვის სოფელი ზღუდერი ის ადგილია, სადაც თავს ყველაზე კარგად გრძნობს და გული წყდება, რომ სხვა სოფლების მსგავსად მისი მშობლიური კუთხე ახალგაზრდებისაგან ნელნელა იცლება.
„რთულია ბავშებისთვის აქ ცხოვრება, რადგან არ ჰყავთ თანატოლები, თუმცა ახლა პოპულარულიც გახდა ეს ადგილი, რადგან ბევრი ტურია ძამას ხეობაში და მეც მიხარია, რომ ვხედავ სოფლის წარმატებას. ზაფხულობით დამსვენებლებიც ჩამოდიან. საღამოობით ვიკრიბებით და ვთამაშობთ. აი ისეთ თამაშებს, 90 იანებში, ჩვენი მშობლები რომ თამაშობდნენ. ძალიან სახალისოა“
მიუხედავად იმისა, რომ თამარს პროფესია უკვე არჩეული აქვს, ამბობს, რომ მომავალს მაინც არ გეგმავს.
„მომავალში მინდა ისეთი ადამიანი ვიყო, ვინც სხვებისთვის სიყვარულს მოიტანს და როცა გავახსენდები, გაეღიმებათ, ან რამე მსგავსი. არ მინდა, რომ ვინმეს ცუდად დავამახსოვრდე. ჩემთვის მთავარია, კარგი ფსიქოლოგი ვიყო და ბევრს დავეხმარო.
ზოგადად ყველას ის სურვილი აქვს, რომ წარმატებული კარიერა ჰქონდეს. მსგავსი ოცნება არასოდეს მქონია. ყოველ დღეს ველოდები და იმ დღით ვცხოვრობ. არ განვსაზღვრავ იმ დღით, რა იქნება, როგორი ვიქნები. მხოლოდ ამ მომენტით ვცხოვრობ, არ ვგეგმავ.“
სევდიანი ნახატების გამო ხშირად აკრიტიკებენ, რაც არ მოსწონს და უნდა მის შემოქმედებას ისეთი ადამიანები აზიაროს ვისგანაც მხოლოდ დადებით შეფასებას მოისმენს.
„ ხშირად ცუდ კომენტარებს მიწერენ ხოლმე ასე მეუბნებიან რომ სევდიანი ნახატები დღეს უფუჭებენ. მაგრამ არიან ისეთებიც ვინც მეფერებიან და წარმატებებს მისურვებენ. სევდას უფრო სხვანაირად ღრმად აღვიქვამ. ჩემთვის მნიშვნელოვანია სევდა, შემოქმედებითად განმაწყობს. ამ ემოციით ვიკვებები. „
თამარ ყიფიანი - თვითნასწავლი მხატვარი სოფელ ზღუდერიდან

„სახლის კედლებზე სულ ჩემი ნახატები იყო. გამოდის, რომ პატარა ასაკიდან ვხატავ, არც მახსოვს ,როდის დავიწყე. ბავშვობაში ერთ-ერთ კონკურსში მივიღე მონაწილეობა, სადაც ვნახე სხვა კონკურსატის ნახატი რეალიზმის სტილში სწორედ მაშინ დავისახე მიზნად, რომ მეც შევძლებდი ასეთი ნახატების ხატვას, მაგრამ შემდეგ მხოლოდ რეალიზმი აღარ იყო ჩემი ინტერესის საგანი და დავიწყე ემოციების ხატვა. რასაც ვგრძნობდი იმას გადმოვცემდი რითაც დიდ სიამოვნებას ვგრძნობდი. თითქოს ვიცლებოდი შინაგანად.“
თამარი ახლა ეროვნული გამოცდებისათვის ემზადება. სურს, ფსიქოლოგი გახდეს. ხატვისთვის დრო იშვიათად რჩება, თუმცა როდესაც მუზა მოეძალება, შეუძლია 8 საათი განუწყვეტლივ ხატოს.
„მინდა ადამიანის ფსიქოლოგია შევისწავლო, ყოველთვის გამოვიცნო, რას ფიქრობს, რა გრძნობა აქვს. ახლა ძალაინ დაკავებული ვარ, მასწავლებლების გამო. ვემზადები და ამიტომ ვეღარ ვახერხებ ხშირად ხატვას, მაგრამ ყოფილა შემთხვევა, რომ ღამის ორ საათზეც ავმდგარვარ და დამიხატავს. 8 საათიც მიხატია განუწყვეტლივ, რაც არ მღლის. ვერც ცგრძნო.ბ ისე გადის დრო. გამოფენა მქონდა ორჯერ. ერთი იყო თბილისის სამეცნიერო ბიბლიოთეკაში, სადაც პირველი ადგილი ავიღე. ვცდილობ ნახატები არ გავყიდო. ისიც მიჭირს, რომ ვინმეს ვაჩუქო, თუნდაც ძალიან ახლობელს.“ - ამბობს თამარი.

მისთვის მნიშვნელოვანია პორტრეტის რეალურობა, ამიტომ თვალებით ხატვით იწყებს, რათა საკუთარი სამყარო გადმოსცეს, ყველაზე ბოლოს კი ფერებს ხატავს, რითაც ნამუშევარს, უფრო მეტად, რეალურს ხდის..
„ნახატში ბოლო წერტილი არის თეთრი შტრიხები, როდესაც პორტრეტს ემოციას ვაძლევ. თუ ეს შტრიხები კარგად დავსვი, აუცილებლად იმ გრძნობას ვაწვდი მნახველს, რაც მინდა, რომ გადმოვცე. ჩემთვის მნიშვნელოვანია, გადმოვცე, რასაც ვგრძნობ, რაც შემდგომ აისახება ნახატზე და აუცილებლად იგრძნობს მაყურებელი იმას, რაც მე ვიგრძენი. ვამბობ ხოლმე, რომ თუ კარგად გამოვიდა ნახატი, მე ის გავაცოცხლე. აქ რა პორტრეტებიც არის, თითქმის ყველას ასეთი სახელწოდება აქვს, რომ ისინი გაცოცხლდენ და მათ შორის არის ლიკა ქავჟარაძის პორტრეტი. მინდოდა, ამ ნახატის ფერადი ვარიანტი შემექმნა. ძალიან მიყვარს ეს მსახიობი, ვფიქრობ, ამ პორტრეტით გავაცოცხლე ლიკა.“
ცდილობს ადამიანებთან ხშირი ურთიერთობა ჰქონდეს, რადგან თითოეული მათგანი მისი ინსპირაციის წყარო ხდება, თუმცა ავტოპორტრეტის ხატვა განსაკუთრებულ სიამოვნებას ანიჭებს.
„ვიმახსოვრებ მათ ემოციებს, ნაკვთებს და თუ მომეწონა გადმომაქვს ფურცელზე. ზოგს ისეთი შთამაგონებელი მანერა აქვს, რომ ხშირად ვიმეორებ სხვადასხვა ნახატში. ხშირად ჩემს თვალებს და ხასიათს ვხატავ. ადამიანი უნდა გყავდეს კარგად შესწავლილი და ზუსტად ის ემოცია დაიჭირო, რაც არის ნახატში. ამიტომ ჩემს თავს როცა ვხატავ, სრული სიზუსტით გადმოვცემ ჩემს შინაგან ემოციებს და ნახატიც გამოდის.“ - გვიყვება თამარი.

მომავალი გამოცდების გამო ხშირად ქარელში უწევს ყოფნა, თუმცა მისთვის სოფელი ზღუდერი ის ადგილია, სადაც თავს ყველაზე კარგად გრძნობს და გული წყდება, რომ სხვა სოფლების მსგავსად მისი მშობლიური კუთხე ახალგაზრდებისაგან ნელნელა იცლება.
„რთულია ბავშებისთვის აქ ცხოვრება, რადგან არ ჰყავთ თანატოლები, თუმცა ახლა პოპულარულიც გახდა ეს ადგილი, რადგან ბევრი ტურია ძამას ხეობაში და მეც მიხარია, რომ ვხედავ სოფლის წარმატებას. ზაფხულობით დამსვენებლებიც ჩამოდიან. საღამოობით ვიკრიბებით და ვთამაშობთ. აი ისეთ თამაშებს, 90 იანებში, ჩვენი მშობლები რომ თამაშობდნენ. ძალიან სახალისოა“
მიუხედავად იმისა, რომ თამარს პროფესია უკვე არჩეული აქვს, ამბობს, რომ მომავალს მაინც არ გეგმავს.
„მომავალში მინდა ისეთი ადამიანი ვიყო, ვინც სხვებისთვის სიყვარულს მოიტანს და როცა გავახსენდები, გაეღიმებათ, ან რამე მსგავსი. არ მინდა, რომ ვინმეს ცუდად დავამახსოვრდე. ჩემთვის მთავარია, კარგი ფსიქოლოგი ვიყო და ბევრს დავეხმარო.
ზოგადად ყველას ის სურვილი აქვს, რომ წარმატებული კარიერა ჰქონდეს. მსგავსი ოცნება არასოდეს მქონია. ყოველ დღეს ველოდები და იმ დღით ვცხოვრობ. არ განვსაზღვრავ იმ დღით, რა იქნება, როგორი ვიქნები. მხოლოდ ამ მომენტით ვცხოვრობ, არ ვგეგმავ.“
სევდიანი ნახატების გამო ხშირად აკრიტიკებენ, რაც არ მოსწონს და უნდა მის შემოქმედებას ისეთი ადამიანები აზიაროს ვისგანაც მხოლოდ დადებით შეფასებას მოისმენს.
„ ხშირად ცუდ კომენტარებს მიწერენ ხოლმე ასე მეუბნებიან რომ სევდიანი ნახატები დღეს უფუჭებენ. მაგრამ არიან ისეთებიც ვინც მეფერებიან და წარმატებებს მისურვებენ. სევდას უფრო სხვანაირად ღრმად აღვიქვამ. ჩემთვის მნიშვნელოვანია სევდა, შემოქმედებითად განმაწყობს. ამ ემოციით ვიკვებები. „
ამავე კატეგორიაში

სახსრის ანთებითი დაავადებები, იგივე ართრიტი 100-ზე მეტ პათოლოგიას აერთიანებს.

თბილისის საქალაქო სასამართლოს მოსამართლე თამარ მჭედლიშვილმა, 19
წლის საბა ჯიქიას 4 წლითა და 6 თვით თავისუფლების აღკვეთა შეუფარდა.

შეხვედრისას სპიკერები იმ კრიტერიუმებს მიმოიხილავენ, რომლებსაც აგრო
პროდუქტი

დაზარალებულს დაზიანება თავის არეში აღენიშნება

ბიუჯეტის ცხრილის შედგენით ვასწავლით მათ, რას ნიშნავს შემოსავალი და გასავალი, ამით გამოუმუშავდებათ დაკვირვების უნარი საკუთარ ფინანსურ გადაწყვეტილებებზე
მენტორი პედაგოგი ნინო ლომიძე უკვე
8 წელია მეწარმეობის საფუძვლებს ასწავლის და მოსწავლეებს ბიზნეს
უნარ-ჩვევებს უვითარებს. ამბობს, რომ სწავლა კეთებით ხორციელდება,
ამიტომ მისი მოსწავლეები ქმნიან სიმულაციურ კომპანიებს და
ახორციელებენ რეალურ ბიზნეს. ფიქრობს, რომ ბავშები, რომლებიც ადრეულ
ასაკში იღებენ ფინანსურ განათლებას, რეალურ ცხოვრებაში სწორ ფინანსურ
გადაწყვეტილებებს მიიღებენ.
„მოსწავლეები თავად ირგებენ
სხვადასხვა თანამდებობებს, მართავენ კომპანიას, აწარმოებენ
მოლაპარაკებებს, ქმნიან მარკეტინგულ სტრატეგიას, ყიდიან საკუთარი
ხელით შექმნილ პროდუქციას და ინაწილებენ მოგებას. ეს ყველაფერი მათ
ეხმარება ინოვაციური და შემოქმედებითი აზროვნების ჩამოყალიბებაში,
დასაქმებისთვის მზაობაში და ფინანსური განათლების მიღებაში,რაც
დამეთანხმებით ნამდვილად სჭირდება თანამედროვე ახალგაზრდას” გვიხსნის
ლომიძე და დასძენს, რომ შედარებით დაბალ კლასებში, მოსწავლეებს
მარტივი და მეტად საინტერესო გზით ასწავლის ფინანსების მართვის
პოლიტიკას.

„ვინაიდან ბიუჯეტი დროის გარკვეულ
მონაკვეთზე მიღებული შემოსავლების, გასავლისა და დანაზოგის გეგმაა,
მოსწავლეებს ყოველკვირეული ან ყოველთვიური ბიუჯეტის ცხრილს
ვადგენინებ. მოსწავლეთა უმრავლესობა ყოველ დღე ხარჯავს თანხას
საკვებისთვის, საკანცელარიო ნივთებისთვის ან ყოველდღიური
საჭიროებებისთვის. ხშირად მათი ხარჯები გაუაზრებელია, რადგან სახარჯო
თანხას უფროსები აძლევენ და ვერ განკარგავენ საჭიროებისამებრ.
ბიუჯეტის ცხრილის შედგენით ვასწავლით მათ, რას ნიშნავს შემოსავალი და
გასავალი, ამით გამოუმუშავდებათ დაკვირვების უნარი საკუთარ ფინანსურ
გადაწყვეტილებებზე, გააანალიზებენ არასაჭირო ხარჯებს და მომავალში
თავს აარიდებენ იმპულსურ ქცევას” გვიზიარებს ლომიძე
ნინოს თქმით, ბისზნესის მართვის
სპეციალისტობიდან დაწყებითების მენტორ მასწავლებლობამდე გზა არც ისეთი
მარტივი ყოფილა არა ერთი გამოცდისა და საგანმანათლებლო პროგრამის
ფონზე, თუმცა მასწავლებლობა მისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი
მისიაა.
„სირთულეების მიუხედავად,
ბავშებთან ურთიერთობა ყოველდღიურად ახალ ძალას მმატებს. სწავლის
პროცესში მნიშვნელოვანია საგანი შეაყვარო მოსწავლეს, დაანახო როგორ
შეუძლია იმ კონკრეტული საგნის ტრანსფერი ყოველდღიურ ცხოვრებაში,
შეაჩვიო სირთულეების ისე გადალახვას,რომ თავად დაინახოს საკუთარი
პროგრესი რაც მას მოტივაციას მისცემს და არასოდეს გაუქრება ცოდნის
მიღების სურვილი." ლომიძის აზრით არაფორმალურ განათლებას უზარმაზარი
როლი უჭირავს მოსწავლის ცხოვრებაში, როდესაც საქმე რეალურ ცხოვრებაში
საჭირო უნარების განვითარებას ეხება. "პატარა ასაკიდანვე ვზრუნავ
მოსწავლეების პროფესიულ ორიენტაციაზე, მიმყავს სხვადასხვა ადგილებზე,
სადაც თავად მოსინჯავენ და უშუალოდ დააკვირდებიან სხვადასხვა
პროფესიებს.”
ნინო, თავის ცოდნასა და
გამოცდილებას, საოკუპაციო ხაზთან მცხოვრებ მოსწავლეებსაც უზიარებს,
რადგან თვლის, რომ განათლება ყველა ბავშვისთვის ერთნაირად
ხელმისაწვდომი უნდა იყოს.
“გამყოფ ხაზთან მდებარე სოფლის
სკოლებში ახალგაზრდებს, მასწავლებლებსა და სოფლის მოსახლეობას
ვუზიარებ ცოდნას. ვასწავლი თუ როგორ იყვნენ ფინანსური სისტემების
გონიერი მომხმარებლები. ვთვლი, რომ მასწავლებლობა ჩემთვის სამყაროს
უკეთესობისკენ შეცვლის საშუალებაა, რასაც თითოეული მოსწავლიდან ვიწყებ
უპირობო სიყვარულის, სამართლიანობისა და ნდობის საშუალებით.”
ვიდეორეპორტაჟი
რკინიგზის დეპარტამენტი ფაქტს დაკვამლიანებას უწოდებს.
ოთხი წელია, რაც სოფელში ჩამოვედი. დედაჩემი იყო ავად, უკვე 92 წლის
ასაკს იყო მიღწეული.
"ორმა ოჯახმა შევინახეთ ეს სოფელი… კვამლი რომ ამოდის ოჯახიდან,
მიხარია,
გასული თვის პოპულარული სიახლეები
საინფორმაციო პორტალი მხარდაჭერილია ევროკავშირის (EU) და კონრად ადენაუერის ფონდის (KAS) მიერ, პროექტის "იმოქმედე საქართველოსთვის" ფარგლებში. საინფორმაციო მასალების შინაარსზე სრულად პასუხისმგებელია Qartli.ge და შესაძლოა, რომ იგი არ გამოხატავდეს დონორების შეხედულებებს.

მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.


ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
სტატიის გამოყენების პირობები